وقتی حیوانات جفت خود را انتخاب می کنند، میزان تبعیض آنها بسیار متفاوت است. برای برخی از جیرجیرک های مورمون نر، هر ماده ای این کار را انجام می دهد. در مقابل، هلوهای آبی به ندرت دلشان میخواهد اولین خروسی که از آنها خواستگاری کند. در سرتاسر طبیعت، به نظر میرسد انواع موقعیتها اتفاق میافتد (البته با فرکانسهای مختلف): مردان و زنان بیتفاوت، فقط زنان انتخابگر، فقط مردان انتخابگر، همه افراد بسیار انتخابگر، و همچنین هر موقعیتی در این بین. در مطالعهای اخیر، الکساندر کورتیول از موسسه تحقیقات باغوحش و حیات وحش لایبنیتس در برلین (آلمان) و همکارانش از موسسه علوم تکامل در مونپلیه (فرانسه) به این نتیجه رسیدند که چقدر حیوانات انتخابی چیزی است که به طور قابل پیشبینی از زیست شناسی هر گونه و جنس.این یافته اهمیت دارد زیرا - با تأثیر بر اینکه چه کسی ژن های خود را با چه کسی مخلوط می کند - انتخاب یک عامل کلیدی در شکل دادن به تنوع زیستی گونه ها است. این به نوبه خود پیامدهایی برای حفاظت دارد.
برای رسیدن به نتیجهگیری، محققان از یک مدل ریاضی برای ارزیابی اینکه چگونه ویژگیهای عمومی حاکم بر برنامه زندگی حیوانات، مانند دفعات ملاقات افراد، جفتگیری و مرگ، تأثیر میگذارند، استفاده کردند. از آنجایی که رد کردن یک جفت بالقوه و یافتن همسر دیگر زمان می برد، هر چه یک فرد انتخابی تر باشد، کمتر می تواند جفت گیری کند. بنابراین، گرچه خوش سلیقه بودن به حیوان کمک میکند تا شریکی با کیفیت بالاتر پیدا کند، اما انتخابگر بودن هزینهای نیز دارد. اگرچه ممکن است مسائل گاهی پیچیده شود - تکامل انتخاب پذیری بالاتر در یک جنس، بسته به شرایط، می تواند انتخاب را برای انتخاب در جنس دیگر افزایش دهد یا مانع شود - محققان دریافتند که اگر شرایط اکولوژیکی به گونه ای باشد که افراد بخش زیادی از هزینه را صرف کنند. زندگی آنها در جستجوی جفت (مانند.ج، جیرجیرکهای مورمون نر، بسیاری از عنکبوتهای نر)، پس هزینه انتخاب نیز بالاست - و میتوان انتظار داشت که افراد بهویژه انتخابگر نباشند (زمان زیادی میبرد). برعکس، زمانی که یافتن موفقیت آمیز یک همسر بخش کوچکی از طول عمر را به خود اختصاص دهد، انتخاب پذیری می تواند با سهولت بیشتری تکامل یابد.
با توجه به این منطق، نویسندگان این مطالعه - که در مجله علمی The American Naturalist منتشر شده است - پیش بینی می کنند که گونه هایی که در آن همه افراد بسیار خوش سلیقه هستند باید گونه هایی باشند که هم ماده ها و هم نرها باید مدتی پس از جفت گیری منتظر بمانند. قبل از اینکه بتوانید دوباره جفت گیری کنید - صرف نظر از دلیل خاص نیاز به صبر کردن. دلایل احتمالی شامل مراقبت از فرزندان برای مدت طولانی یا پر کردن مجدد ذخایر منی است.