بسیاری از شهرها در سراسر جهان به پمپاژ آب زیرزمینی برای ساکنان خود وابسته هستند، اما شواهد فزاینده‌ای وجود دارد که نشان می‌دهد پمپاژ شدید آب زیرزمینی در مناظر شهری ممکن است برای منابع آب مضر باشد و مشکلات سلامتی ایجاد کند که پتانسیل طولانی‌مدت برای مرگ میلیون‌ها نفر را دارد. بر اساس مطالعه گروهی از دانشمندان بین المللی که شامل یک محقق دانشگاه تگزاس A&M می شود، از افرادی که آن را می نوشند.
پیتر ناپت، استادیار هیدروژئولوژی در تگزاس A&M، و همکارانش، کار خود را در شماره فعلی Nature Communications منتشر کردند.
با استفاده از مدل‌های رایانه‌ای و مشاهدات میدانی، این تیم از داکا، بنگلادش به عنوان نمونه بارز پمپاژ شدید آب زیرزمینی استفاده کرد، و خاطرنشان کرد که چنین استفاده مداوم می‌تواند باعث کاهش فشار سفره‌های آب آشامیدنی عمیق شود و احتمال آلوده شدن آن سفره‌ها با کشیدن آب را افزایش می‌دهد. آب را از سفره های کم عمق آلوده تر حذف کنید.
سفره های آب کم عمق در مناطق شهری اغلب با مقادیر قابل توجهی آلاینده های صنعتی آلوده می شوند. در سرتاسر آسیای جنوبی و جنوب شرقی، آرسنیک طبیعی گسترده، سفره های کم عمق را نیز آلوده می کند.
آرسنیک سمی است که به طور طبیعی در رسوبات سرتاسر جهان وجود دارد و در صورت بلعیده شدن مقادیر زیاد می تواند باعث مرگ شود. قرار گرفتن در معرض آرسنیک همچنین می تواند به انواع مختلفی از سرطان، بیماری قلبی و سکته منجر شود.
تیم دریافتند که سفره های کم عمق حاوی سطوح آرسنیک هستند که می تواند 100 برابر بیشتر از آنچه در حال حاضر تحت دستورالعمل های حفاظت از محیط زیست ایالات متحده مجاز است باشد.
کنپت توضیح می دهد که "افرادی که این آب را می نوشند بسیار در معرض خطر هستند."
ناپت می‌گوید، دولت بنگلادش به سرعت در حال نصب چاه‌های عمیق و اجتماعی در سراسر کشور با هدف تأمین منبع آب آشامیدنی کم آرسنیک برای مردم خود است.
"در بیشتر مواردی که آب زیرزمینی از سفره های زیرزمینی عمیق پمپاژ می شود، آرسنیک آب بسیار کم است."
تیم اشاره می کند که در سراسر جهان، تقریباً 500 میلیون نفر در نزدیکی شهرهای بزرگ زندگی می کنند که در آنها پمپاژ آب زیرزمینی اتفاق می افتد. داکا، پایتخت بنگلادش، یکی از فقیرترین کشورهای جهان، دارای 9 میلیون نفر جمعیت است، اگرچه منطقه کلان شهر وسیعتر نزدیک به 20 میلیون نفر است. این در یکی از بزرگترین دلتاهای جهان قرار دارد که در آن از وسیع ترین پمپاژ آب زیرزمینی در هر نقطه از جهان استفاده می شود.
یک مطالعه مرتبط نشان داده است که روستائیانی که آب مشابه مصرف می کردند در مقایسه با روستائیانی که آب متفاوت می نوشیدند، دو برابر بیشتر در معرض خطر مرگ در یک دوره هشت ساله بودند.
کنپت می افزاید: "وضعیت به ویژه در آسیای جنوب شرقی نگران کننده است، زیرا پمپاژ آب زیرزمینی زیادی در آن منطقه انجام می شود، "و هیچ برنامه ای در مورد چگونگی مقابله با این مشکل بالقوه درازمدت وجود ندارد."
پمپاژ آب زیرزمینی اغلب در تگزاس و سایر مناطقی که منابع آب سطحی برای نیازهای جمعیت کافی نیست انجام می شود.
مناطق نزدیک سن آنتونیو، آستین، دالاس-فورث و ال پاسو در سال‌های اخیر شاهد پمپاژ گسترده آبهای زیرزمینی بوده‌اند.
"در ال پاسو، جایی که منابع آب برای چندین دهه مشکل ساز بوده است، پمپاژ آب های زیرزمینی زیادی وجود دارد، اما در یک منطقه خشک با تغذیه طبیعی کم، هرچه پمپاژ بیشتر باشد، شانس آب بیشتر می شود. ناپت می گوید، آلوده به آب شور است.
"در حالی که در ایالات متحده هنوز به طور گسترده وجود دارد و یک نگرانی است، آرسنیک اغلب مشکل نیست، بلکه آلاینده هایی مانند مایعات صنعتی و حتی بنزین به داخل آب های زیرزمینی نفوذ می کنند.هنگامی که یک آبخوان به طور گسترده در مقیاس منطقه ای مشابه اندازه شهرهای ایالات متحده آلوده شد، تمام می شود - هیچ راهی برای معکوس کردن مشکل وجود ندارد.
او می افزاید: «استانداردهای آب در ایالات متحده بسیار بالاتر از اکثر کشورهای در حال توسعه است. اما در بنگلادش و سایر کشورها، میلیون‌ها نفر در معرض خطر هستند، و این امکان وجود دارد که پمپاژ شهری تنها منبع قابل اعتماد نوشیدنی آنها را طی 50 تا 100 سال آینده آلوده کند، بدون اینکه برنامه‌ای برای کاهش این خطر وجود داشته باشد. یک بحران بهداشتی در انتظار وقوع است."
این مطالعه توسط برنامه تحقیقاتی انستیتوی ملی سلامت محیط زیست تامین شد.
