دانشمندانی که در اواسط اقیانوس اطلس و جنوب غربی اقیانوس هند کار می کنند شواهدی از میکروالیاف بلعیده شده توسط حیوانات اعماق دریا از جمله خرچنگ گوشه نشین، خرچنگ چمباتمه زده و خیار دریایی پیدا کرده اند که برای اولین بار پیامدهای زیست محیطی آلودگی میکروپلاستیک را آشکار می کند.
دولت بریتانیا اخیراً اعلام کرد که تا پایان سال 2017 ریزدانه‌های پلاستیکی را که معمولاً در لوازم آرایشی و مواد شوینده یافت می‌شود ممنوع می‌کند. این به دنبال گزارش‌های کمیته ممیزی محیط‌زیست مجلس عوام درباره آسیب‌های زیست محیطی ناشی از ریزدانه‌ها بود.کمیته دریافت که یک دوش می تواند منجر به ورود 100000 ذره پلاستیکی به اقیانوس شود.
محققان دانشگاه های بریستول و آکسفورد، که روی کشتی تحقیقاتی سلطنتی جیمز کوک (RRS) در دو مکان کار می کنند، اکنون شواهدی از ریزدانه ها در داخل موجودات در اعماق بین 300 تا 1800 متر پیدا کرده اند. این اولین باری است که میکروپلاستیک‌ها - که می‌توانند از طریق شستن لباس‌های ساخته شده از پارچه‌های مصنوعی یا از تورهای ماهیگیری وارد دریا شوند - توسط حیوانات در چنین عمقی بلعیده شده‌اند.
لورا رابینسون، پروفسور ژئوشیمی در دانشکده علوم زمین بریستول، گفت: "این نتیجه مرا شگفت زده کرد و یادآوری واقعی است که آلودگی پلاستیکی واقعاً به دورترین نقاط زمین رسیده است."
میکروپلاستیک ها عموماً به عنوان ذراتی با طول کمتر از 5 میلی متر تعریف می شوند و شامل ریز فیبرهای تجزیه و تحلیل شده در این مطالعه و ریزدانه های مورد استفاده در لوازم آرایشی هستند که موضوع ممنوعیت آتی دولت خواهند بود.
از جمله پلاستیک های یافت شده در داخل حیوانات اعماق دریا در این تحقیق پلی استر، نایلون و اکریلیک بود. میکروپلاستیک‌ها تقریباً به اندازه «برف دریایی» هستند - بارانی از مواد آلی که از آب‌های بالایی به اعماق اقیانوس می‌ریزد و بسیاری از موجودات اعماق دریا از آن تغذیه می‌کنند.
دکتر میشل تیلور از دپارتمان جانورشناسی دانشگاه آکسفورد و نویسنده اصلی این مطالعه گفت: "هدف اصلی این اکتشاف تحقیقاتی جمع آوری میکروپلاستیک ها از رسوبات در اعماق اقیانوس بود - و ما تعداد زیادی از آنها را پیدا کردیم. با توجه به اینکه حیوانات با این رسوب تعامل دارند، مانند زندگی بر روی آن یا خوردن آن، تصمیم گرفتیم داخل آنها را بررسی کنیم تا ببینیم آیا شواهدی از بلعیدن وجود دارد یا خیر. اعماق اقیانوس، هزاران مایل دورتر از منابع آلودگی زمینی."
حیوانات با استفاده از یک وسیله نقلیه زیر آب از راه دور جمع آوری شدند. این مطالعه که توسط شورای تحقیقات اروپا (ERC) و شورای تحقیقات محیط زیست طبیعی (NERC) تامین شد، با همکاری دانشگاه آکسفورد، دانشگاه بریستول، موزه تاریخ طبیعی لندن، و گروه پزشکی قانونی و دانشگاه استافوردشایر انجام شد. Crime Science، که اطمینان حاصل کرد که نتایج قوی بوده و مطالعه عاری از آلودگی بالقوه است.
دکتر کلر گوینت، دانشیار پزشکی قانونی و علوم جنایی در دانشگاه استافوردشایر، گفت: "رویکردهای پزشکی قانونی موجود برای بررسی الیاف برای استحکام آنها آزمایش و آزمایش می شوند و باید در برابر موشکافی دادگاه های قانون ایستادگی کنند. این تکنیک‌ها در این تحقیق به‌منظور کاهش مؤثر و نظارت بر آلودگی و در نتیجه ایجاد اطمینان در این واقعیت که میکروپلاستیک‌های یافت شده بلعیده شده‌اند و نه از آزمایشگاه یا سایر آلاینده‌های خارجی استفاده شده‌اند.
"با استفاده از تکنیک های آزمایشگاهی پزشکی قانونی، ما شناسایی کرده ایم که میکروپلاستیک ها در مواد بلعیده شده موجودات اعماق دریا وجود دارد. علم پزشکی قانونی هنوز یک علم نسبتاً جدید است، اما ما خوشحالیم که کار و تکنیک های ما شروع به اطلاع رسانی به علوم دیگر کرده است. و تحقیقات مهم زیست محیطی مانند این."
