با ترکیب باستان شناسی سنتی با فناوری سه بعدی، محققان دانشگاه لوند در سوئد موفق شدند خانه ای در پمپئی را به حالت اولیه خود قبل از فوران آتشفشان کوه وزوویوس در هزاران سال پیش بازسازی کنند. اکنون مواد ویدئویی منحصربهفردی تولید شده است که نشاندهنده ایجاد یک مدل سهبعدی از یک بلوک کامل از خانهها است.
پس از زلزله فاجعه بار در ایتالیا در سال 1980، متصدی شهر پمپئی از جامعه تحقیقاتی بین المللی دعوت کرد تا قبل از اینکه وضعیت یافته های حاصل از فوران آتشفشان در سال 79 پس از میلاد وخیم تر شود، به مستندسازی این شهر ویرانه کمک کنند.پروژه پمپئی سوئدی در سال 2000 در مؤسسه سوئدی رم آغاز شد. محقق مسئول عملیات نجات آن ماری لندر تواتی بود که در آن زمان مدیر موسسه در رم بود و اکنون استاد باستان شناسی کلاسیک و تاریخ باستان در دانشگاه لوند.
از سال 2010، این تحقیق توسط گروه باستان شناسی و تاریخ باستان در لوند مدیریت می شود. این پروژه اکنون همچنین شامل شاخه جدیدی از باستان شناسی دیجیتال پیشرفته با مدل های سه بعدی است که مستندات عکس تکمیل شده را نشان می دهد. منطقه شهر در طول کار میدانی در سالهای 2011-2012 اسکن شد و اولین مدلهای سه بعدی شهر خرابه در حال حاضر تکمیل شده است. این مدل ها نشان می دهد که زندگی مردم پمپئی قبل از فوران آتشفشان کوه وزوویوس چگونه بوده است. محققان حتی موفق به تکمیل بازسازی دقیق یک خانه بزرگ، متعلق به مرد ثروتمند Caecilius Iucundus شده اند.
نیکولو دل اونتو، باستان شناس دیجیتالی در دانشگاه لوند، می گوید: "با ترکیب فناوری جدید با روش های سنتی تر، می توانیم پمپئی را با جزئیات بیشتر و دقیق تر از آنچه قبلا ممکن بود توصیف کنیم."
در میان چیزهای دیگر، محققان سطوح کف را از سال 79 پس از میلاد کشف کردند، مطالعات دقیقی از توسعه ساختمان در طول تاریخ انجام دادند، سه املاک بزرگ ثروتمند، یک میخانه، یک خشکشویی، یک نانوایی و چندین باغ را تمیز و مستند کردند. در یکی از باغها، آنها متوجه شدند که برخی از شیرهای آب چشمه خیرهکننده در زمان فوران آتشفشان باز بوده است - زمانی که باران خاکستر و سنگ پا بر روی پمپئی بارید، آب هنوز در حال فوران بود.
محققان گهگاه لایه های کاملا دست نخورده را نیز پیدا کردند. در یک مغازه، سه پنجره دست نخورده (ساخته شده از گچ کریستالی شفاف) از روم باستان، به اندازه کافی شگفت انگیز، روی هم قرار داشت. با مطالعه سیستمهای آب و فاضلاب، آنها توانستند سلسلهمراتب اجتماعی در آن زمان را تفسیر کنند، و ببینند که چگونه خردهفروشان و رستورانها برای آب به خانوادههای ثروتمند بزرگ وابسته بودند، و چگونه شرایط تا پایان، قبل از فوران، بهبود یافت.
قناتی در پمپئی ساخته شد که ساکنان را قادر می سازد دیگر نیازی به تکیه بر چند چاه عمیق یا مخازن آب باران جمع آوری شده در خانوارهای بزرگ ثروتمند نداشته باشند.