فقط حدود 3،500 سال پیش مردم شروع به استعمار مجمع الجزایر اقیانوس آرام جنوبی در اقیانوسیه کردند. یک تیم بین المللی از محققان شامل دانشمندان موسسه ماکس پلانک برای علم تاریخ بشر در ینا اکنون برای اولین بار ژنوم اولین مهاجرانی را که 3100 تا 2500 سال پیش در زنجیره جزیره های تونگا و وانواتو زندگی می کردند، تجزیه و تحلیل کردند. نتایج منتشر شده در Nature با فرضیات رایج در مورد استعمار منطقه در تضاد است و به موج مهاجرت بزرگ و ناشناخته دیگری از ملانزیا اشاره می کند.
گروهی از مردم از زنجیره جزیره سلیمان در لبه جنوب غربی اقیانوس آرام به راه افتادند و بیش از 3500 سال پیش قایق های قایقران خود را به سمت افق هدایت کردند.این افراد و نوادگان آنها قرار بود اولین کسانی باشند که بیش از 350 کیلومتر از دریای آزاد را به منطقه ای به نام اقیانوس دوردست عبور می کردند. این آخرین حرکت بزرگ انسان ها به سرزمین های غیر اشغالی اما قابل سکونت بود.
اکنون یک تیم علمی به رهبری محققان دانشکده پزشکی هاروارد، کالج دانشگاه دوبلین و موسسه ماکس پلانک برای علم تاریخ بشر در ینا برای اولین بار DNA افرادی را که در تونگا و وانواتو زندگی می کردند تجزیه و تحلیل کردند. 2، 500 و 3، 100 سال پیش، و جزو اولین افرادی بودند که در این جزایر زندگی کردند.
ران پینهاسی از دانشگاه کالج دوبلین، نویسنده ارشد این مطالعه، می‌گوید: «این اولین داده‌های گسترده ژنومی درباره انسان‌های ماقبل تاریخ از مناطق گرمسیری است و با روش‌های بهبودیافته برای آماده‌سازی بقایای اسکلتی امکان‌پذیر شد». کوزیمو پست، دانشجوی دکترا می گوید: "DNA در آب و هوای گرمسیری خیلی سریع تجزیه می شود، با این حال ما دریافتیم که در استخوان بسیار متراکم گوش داخلی، که استخوان سنگی نامیده می شود، DNA به خوبی حتی در چنین شرایط محیطی نامطلوب برای هزاران سال حفظ می شود." موسسه ماکس پلانک برای علم تاریخ بشر در ینا.
شواهد ژنتیکی مدل استعمار مستقر را زیر و رو کرد
نتیجه تجزیه و تحلیل ژنتیکی شگفت‌انگیز بزرگی برای تیم تحقیقاتی بود: افراد باستانی هیچ نشانی از اصل و نسب از افرادی که بیش از 40000 سال پیش در پاپوآ گینه نو ساکن بودند، بر خلاف اقیانوس آرام کنونی نداشتند. جزیره نشینانی که حداقل یک چهارم اصل و نسب خود را از پاپوآها می گیرند. در عوض، ساکنان اولیه جزیره از نظر ژنتیکی شبیه افرادی هستند که در چین و تایوان زندگی می کنند. این بدان معنی است - برخلاف تصورات قبلی - که پیشگامان اقیانوسی دور از مجمع الجزایری که گینه نو را احاطه کرده است، بدون جفت گیری زیاد با مردم محلی عبور کردند.
دیوید رایش، نویسنده ارشد دانشکده پزشکی هاروارد و مؤسسه پزشکی هاوارد هیوز، می‌گوید: «یک مهاجرت بزرگ و قبلاً شناخته نشده باید تبار پاپوایی را که امروزه در همه جای اقیانوس آرام یافت می‌شود، گسترش داده باشد.»
یوهانس کراوز، مدیر مؤسسه ماکس پلانک برای علم تاریخ بشر در ینا، می‌گوید: «نتایج غیرمنتظره در مورد تاریخ اقیانوس‌ها قدرت DNA باستانی را در براندازی مدل‌های تثبیت‌شده گذشته بشر برجسته می‌کند.»
پونتوس اسکوگلند، نویسنده اصلی دانشکده پزشکی هاروارد و دانشگاه استکهلم، می‌گوید: «یک یافته به‌ویژه قابل توجه، نسب متفاوتی است که روی کروموزوم X مشاهده شده است، که عمدتاً از زنان به ارث رسیده است. "این نشان می دهد که اکثریت قریب به اتفاق اجداد این پیشگامان آب های آزاد که امروزه باقی مانده اند، از زنان گرفته شده است، و نشان می دهد که چگونه اطلاعات DNA می تواند بینش هایی را در مورد فرآیندهای فرهنگی در جوامع باستانی ارائه دهد."
