کرم گرد Caenorhabditis elegans به طول یک میلی متر به عنوان ارگانیسم مدل در تحقیقات علمی استفاده شده است، و بنابراین به طور گسترده مورد بررسی قرار گرفته است. یک گروه تحقیقاتی در دانشگاه اوپسالا اکنون نشان داده است که این کرم یک سیستم مدل کامل‌تر از آنچه قبلاً تصور می‌شد است، که می‌تواند تحقیقات دقیق‌تری را در زمینه‌هایی مانند رشد اولیه جنین ممکن کند.
Caenorhabditis elegans (اغلب به اختصار C. elegans) یک کرم گرد (نماتد) است که به عنوان یک سیستم مدل نه تنها برای مطالعه بیماری های انسانی بلکه برای درک فرآیندهای بیولوژیکی اساسی استفاده می شود.برای مثال از کرم گرد برای مطالعه سیستم عصبی و اولین تقسیمات سلولی سلول تخم بارور شده استفاده شده است.
گلیکوزامینوگلیکان های سولفاته، زنجیره های کربوهیدراتی گسترده که با گروه های سولفات بار منفی تزئین شده اند، عملکردهای مهمی هم در دوران اولیه رشد جنینی و هم در بزرگسالان دارند. کندرویتین سولفات یک گلیکوزامینوگلیکان است که در تمام حیوانات از چتر دریایی و حلزون گرفته تا انسان تولید می شود. دلیل اینکه هیچکس کندرویتین سولفات را در کرم های گرد پیدا نکرده است، همیشه دانشمندان را متحیر کرده است. یک راه جدید برای جداسازی گلیکوزامینوگلیکان های سولفاته برای حل این معما بسیار مهم بوده است.
"اکنون می دانیم که Caenorhabditis elegans توانایی تولید کندرویتین سولفات را دارد. مقدار زیادی از همان کربوهیدرات بدون هیچ گروه سولفاتی که توسط کرم گرد تولید می شود احتمالاً زنجیره های بسیار کمتری کندرویتین سولفات را پوشانده است. آنزیمی که قبلاً کشف نشده بود. Tabea Dierker، محقق گروه Lena Kjellén در گروه بیوشیمی پزشکی و میکروبیولوژی در دانشگاه اوپسالا، می گوید که توانایی انتقال گروه های سولفات به زنجیره های کربوهیدرات نیز در این مطالعه شناسایی شده است.
قبلاً نشان داده شده بود که مسدود کردن آنزیم هایی که زنجیره های کربوهیدرات را می سازند، توانایی تقسیم سلولی در جنین اولیه را مختل می کند. اکنون این امکان برای محققان وجود دارد که بررسی کنند که آیا گروه های سولفات برای این تقسیم سلولی اولیه مهم هستند یا خیر. بسیاری از عملکردهای دیگر مربوط به کندرویتین سولفات را اکنون می توان در Caenorhabditis elegans به عنوان نتایج این کشف مورد مطالعه قرار داد.
"آندریا هیناس، محقق دپارتمان زیست شناسی سلولی و مولکولی، می گوید: "این راضی کننده است که می بینیم نتایج ما Caenorhabditis elegans را به یک سیستم مدل کامل تر از آنچه قبلا تصور می شد تبدیل می کند."
این مطالعه توسط محققان دانشگاه اوپسالا (گروه بیوشیمی پزشکی و میکروبیولوژی، گروه زیست‌شناسی سلولی و مولکولی، گروه زیست‌شناسی ارگانیسم و آزمایشگاه SciLife) با همکاری محققان مرکز طیف‌سنجی جرمی بیومدیکال، انجام شده است. گروه بیوشیمی، دانشگاه بوستون پزشکی کاموس، بوستون، ایالات متحده آمریکا.
