می گویند آنچه تو را نکشد قوی ترت می کند.
Knapp، مستقر در Sierra UCSB، گفت: به نظر می رسد این ضرب المثل قدیمی برای قورباغه پای زرد در حال انقراض سیرا نوادا (Rana sierrae) صادق است، که بهبود قابل توجه آن در مواجهه با تهدیدات بی شمار اکنون در یک برنامه گسترده ثبت شده است. آزمایشگاه تحقیقات آبی نوادا در دریاچه های ماموت. "این نتایج جدید نشان می دهد که با توجه به زمان کافی و در دسترس بودن زیستگاه دست نخورده، قورباغه ها می توانند علیرغم چالش های ناشی از انسان که با آن روبرو هستند بهبود یابند."
در این مطالعه جدید جامع، Knapp با محققان گری فلرز و پاتریک کلیمن (U. S. Geological Survey)، دیوید میلر (دانشگاه ایالتی پن)، ونس وردنبورگ (دانشگاه ایالتی سانفرانسیسکو)، اریکا روزنبلوم (UC Berkeley) و شریل بریگز (UCSB). مطالعه آنها بیش از 7000 نظرسنجی قورباغه انجام شده توسط محققان USGS و UCSB را در صدها سایت در بیش از 20 سال تجزیه و تحلیل کرد.
طبق گفته فلرز، که از دهه 1950 از یوسمیتی بازدید کرده است، منظره قورباغه های پاهای زرد در سراسر پارک زمانی یک "منظره رایج در بسیاری از دریاچه ها - بیشتر عادی تا استثنا" بود. از آن زمان، این گونه از بیش از 93 درصد مکان‌های تاریخی خود ناپدید شده است.
فلرز و خدمه صحرایی او در سال 1993 بررسی دوزیستان را در سراسر یوسمیت آغاز کردند. Knapp از سال 2000 در این منطقه کار می کند. داده های ترکیبی آنها شامل بیش از 2000 سایت است.
فلرز گفت: "با این مجموعه داده های بی سابقه و قوی، ما می توانیم به دنبال الگوهایی در روند جمعیت قورباغه ها و عوامل بالقوه ای باشیم که ممکن است بر قورباغه ها در یوسمیتی تاثیر بگذارند.""خوشبختانه و به طور غیرمنتظره، ما دریافتیم که علیرغم مجموعه ای از عوامل بالقوه که می توانند برای کاهش یا از بین بردن جمعیت قورباغه کار کنند، الگوی کلی بهبود آهسته اما گسترده قورباغه های پا زرد سیرا نوادا بوده است."
مهمترین عامل در کاهش ناگهانی Rana sierrae، بیماری قارچی کشنده به نام کیتریدیومیکوزیس است که دوزیستان را در سراسر جهان تحت تاثیر قرار می دهد و باعث شده است که حداقل 200 گونه قورباغه و سمندر در 30 سال گذشته منقرض شوند..
برای درک اینکه چگونه قورباغه ها با وجود کیتریدیومیکوزیس در حال انجام در یوسمیت بهبود یافته اند، علاوه بر بررسی های میدانی گسترده، این مطالعه همچنین شامل یک آزمایش آزمایشگاهی (به رهبری وردنبرگ و بریگز) بود که نشان داد قورباغه های یوسمیتی در معرض قرار گرفته اند. برای چندین دهه نسبت به قورباغه ها از جمعیت هایی که ساده لوح هستند نسبت به این بیماری حساس هستند. وردنبورگ گفت: «این نشان می‌دهد که قورباغه‌ها حداقل نسبت به این بیماری مقاومت جزئی پیدا کرده‌اند."این یک یافته بسیار امیدوارکننده است."
با این حال،سؤالات در مورد مکانیسم دقیقی که منجر به کاهش حساسیت می شود باقی می ماند. بریگز گفت: "ما در حال کار برای شناسایی این مکانیسم ها هستیم." این اطلاعات نه تنها برای قورباغه‌های پا زرد، بلکه برای سایر دوزیستان در سراسر جهان که توسط کیتریدیومیکوزیس در معرض خطر هستند، برای تلاش‌های بازیابی حیاتی خواهد بود.»
همچنین یک عامل بزرگ در کاهش اولیه: ماهی هایی که سال ها پیش به نام ماهیگیری تفریحی به آب های یوسمیتی وارد شدند. به گفته Knapp، تحقیقات جدید شواهد روشنی ارائه می دهد که تلاش ها در یوسمیت برای کاهش اثرات ناشی از ماهی های غیربومی، مانند توقف ذخیره سازی ماهی در 25 سال پیش برای بازگرداندن برخی دریاچه ها به وضعیت طبیعی بدون ماهی، موفقیت آمیز است.
کلیمن با توصیف یافته‌های این گروه به عنوان «عمیقاً دلگرم‌کننده» گفت: «این واقعیت که این اتفاق در مقیاس چشم‌انداز در مواجهه با عوامل استرس‌زای متعدد رخ می‌دهد، امیدواری را به وجود می‌آورد که احیای گونه واقعاً ممکن است.با این حال، او هشدار داد، "کاهش قابل توجه جمعیت هنوز در بخش‌های دیگر محدوده این گونه اتفاق می‌افتد، و کارهای بیشتری برای اطمینان از بقای این قورباغه نمادین سیرا نوادا باقی مانده است."
اضافه شد Knapp: "بازیابی مشاهده شده قورباغه ها به ویژه مهم است زیرا بر اساس تمام جمعیت قورباغه های پا زرد در یوسمیتی است. این یک پایه واقعا قوی برای اجرای اقدامات بازیابی موثر فراهم می کند."
