"قدیمی" همیشه نباید به معنای "ابتدایی" باشد: دیرینه شناسان دانشگاه بن در کهربای 54 میلیون ساله یک گزنده کوچک را کشف کرده اند که بزرگتر از یک میلی متر نیست. این حشره دارای ساختار تاولی در لبه جلویی بال ها است. محققان فرض می‌کنند که این "جیب‌ها" توسط مادگی ماده برای جمع‌آوری و اسپری کردن فرمون‌های منتشرکننده به روشی غیرعادی کارآمد به منظور جذب شرکای جنسی استفاده می‌شد.میج های گزنده امروزی از ساختارهای تبخیرکننده جذاب بسیار ساده تری برای انتشار فرمون در شکم خود استفاده می کنند. نتایج اکنون در مجله Scientific Reports ارائه شده است.
همه با شپشک های کوچکی که به صورت دسته جمعی در جنگل یا علفزار به سمت شما هجوم می آورند و نیش آن ها فوق العاده دردناک است آشنا هستند. میگ های گزنده متنوع هستند و در سراسر جهان یافت می شوند. بیش از 190 گونه در آلمان شناسایی شده است. دیرینه شناسان دانشگاه بن به همراه دانشمندانی از موزه تحقیقاتی الکساندر کونیگ در بن و همچنین دانشگاه های کاسل، گدانسک (لهستان) و لاکنو (هند) با موزه تحقیقات مواد در هلمهولتز-زنتروم گیستاخت، اکنون گونه جدیدی را در کهربای 54 میلیون ساله کشف و توصیف کرد.
Frauke Stebner، دانشجوی دکترا در مؤسسه Steinmann در دانشگاه بن، برای کهربا در هند حفر کرد. در انجام این کار، او با رزین درخت فسیل شده با گنجایش غیرمعمول و به سختی یک میلی متری آن روبرو شد.این دانشمند گزارش می دهد: "اغلب حشرات موجود در کهربا را فقط می توان به عنوان لکه های سیاه تشخیص داد." کهربای خام مانند قرص مالت مات است. فقط کار دقیق سنگ زنی و صیقل دادن به این موجود کوچک امکان دیده شدن را می داد. این حشره را می‌توان از طریق میکروسکوپ مانند از طریق یک پنجره کهربایی مشاهده کرد.
محققان با استفاده از سنکروترون الکترون فسیل را پرتو ایکس می کنند
ساختارهای غیرمعمول این موجود کوچک تنها زمانی خود را با جزئیات نشان داد که کهربا در سنکروترون الکترون آلمانی (DESY) زیر میکروسکوپ قرار گرفت. همانطور که یک مدل دیجیتالی سه بعدی از حشره گازدار ماده نشان می دهد، این ماده دارای ساختار منحصر به فرد و وزیکولی در لبه جلوی هر دو بال خود است. استبنر می‌گوید: «موشک‌های گزنده که امروزه زنده هستند، این «جیب‌ها» روی بال‌های خود ندارند. پس از تحقیقات گسترده ادبیات، دانشمندان مطمئن هستند: پیش از این هرگز یک حشره گزنده با این نوع ساختار بال توصیف نشده بود.
ساختار از بالها مانند حباب بیرون زده است که در پایین با لبه ای ساخته شده از موهای ظریف باز است.دانشمندان در مورد اهمیت این فسیل متحیر شدند و آن را با سایر گونه‌های حشرات مقایسه کردند. آنها فقط آنچه را که به دنبالش بودند در پروانه های بسیار توسعه یافته یافتند. استبنر می‌گوید: «این‌ها جیب‌های بسیار مشابهی روی بال‌های جلویی‌شان دارند که از آن برای اسپری کردن فرمون‌ها در هوا برای جذب جفت استفاده می‌کنند». موقعیت در لبه بال این امکان را فراهم می کند تا ماده پیام رسان تا حد امکان به هوای اطراف پاشیده شود. موهای کوچک به وضوح از طریق تلاطم اطمینان می دهند که توزیع حتی موفق تر است.
"کنسرت جذاب" در جنگل باستانی 54 میلیون ساله
پهچه های گزنده امروزی از مواد جذب کننده برای "تاریخ کور" خود استفاده می کنند - با این حال، آنها مواد را از بال های خود پخش نمی کنند، بلکه از شکم خود پخش می کنند. پروفسور می‌گوید: «قابل توجه است که تبخیرکننده‌های فرمون موجود در فسیل بسیار پیچیده‌تر از پشه‌های گزنده کنونی هستند.جس رست، که پایان نامه را توسط Frauke Stebner هدایت می کرد. شرایط محیطی در جنگل های اولیه 54 میلیون ساله در هند امروزی به وضوح چنین سازگاری را ضروری می کند. احتمالاً در آن زمان گونه های مختلفی از حشرات وجود داشت که همه می خواستند شریک جنسی خود را با استفاده از فرمون جذب کنند. تکنیک‌های توزیع غیرمعمول مؤثر احتمالاً برای پیشرفت در این "کنسرت فرمون" ضروری بود.
