طبق یک مطالعه جدید که از مدل ایجاد شده توسط یک اقلیم شناس UWM استفاده شده است، بهار در بیش از 200 پارک ملی ایالات متحده در مکان هایی از آلاسکا تا فلوریدا زودتر می آید.
این مطالعه رکوردهای دما را با شاخص های تغییرات آب و هوایی که توسط مارک دی. شوارتز، استاد برجسته جغرافیا UWM ایجاد شده بود، مرتبط کرد. در مدل شوارتز، شروع بهار با زمان یک رویداد فصلی خاص - اولین برگ گیاهان خاص - مرتبط است.
تیمی از محققان از خدمات پارک ملی، سازمان زمین شناسی ایالات متحده و سه دانشگاه از جمله UWM دریافتند که بهار در سه چهارم از 276 پارک مورد بررسی زودتر از میانگین تاریخی خود می آید.
نتایج همچنین نشان داد که بیش از نیمی از پارک‌های موجود در تجزیه و تحلیل، شروع شدید اوایل بهار را تجربه می‌کنند.
شوارتز گفت: تغییر در زمان‌بندی رویدادهای فصلی، شاخص‌های ایده‌آلی برای تأثیر تغییرات دمای محلی و جهانی است. "مثال این است که گیاهان در اولین برگ آب بیشتری به اتمسفر پمپاژ می کنند، دما ممکن است کاملاً متفاوت از زمانی باشد که گیاهان خواب بودند."
محققان شروع بهار در هر پارک را سال به سال تعیین کردند و سپس آن روندها را در دوره 112 ساله که داده های دما در دسترس بود تجزیه و تحلیل کردند.
شوارتز گفت: «مدل من کلید دانستن اینکه گیاهان چه زمانی به فصل رشد واکنش نشان می دهند را ارائه می دهد. "همراه کردن این با داده های دما یک روش استاندارد برای نگاه کردن به پارک ارائه می دهد. به شما می گوید که روندها چگونه خواهد بود."
نتایج این مطالعه در ۶ اکتبر در مقاله ای در مجله Ecosphere که به مناسبت صدمین سالگرد خدمات پارک ملی منتشر شد.
جیک ولتزین، بوم‌شناس USGS و یکی از نویسندگان این مطالعه، می‌گوید: «نکته اصلی فقط این نیست که پارک‌ها مستعد تغییر هستند. در واقع، آنها قبلاً تغییر کرده‌اند. "بسیاری از مدیران پارک در حال حاضر در یک محیط شدید مدیریت می کنند."
شروع زودهنگام و گاه غیرقابل پیش‌بینی بهار می‌تواند منجر به مشکلات مدیریتی پرهزینه شود. آب و هوای گرم اولیه اغلب به گیاهان مهاجم کمک می کند، می تواند به آتش سوزی کمک کند و به نظر می رسد روابط طبیعی مانند اوج شکوفایی گل های وحشی و ورود پرندگان، زنبورها و پروانه ها را مختل کند.
