همه ما احساس نیاز ناگهانی به ادرار کردن و نگرانی دردناکی که ممکن است به موقع دستشویی پیدا نکنیم یا تا این حد پیش برویم را می دانیم. متأسفانه، برای بسیاری از مردم این یک اتفاق عادی است و خیس کردن خود به طور غیرقابل کنترلی یک پیامد اجتناب ناپذیر است.
تقریباً از هر 5 زن بالای 44 سال، 1 نفر از آنچه به نام بی اختیاری فوری ادرار (UUI) شناخته می شود، رنج می برند: احساس شدید نیاز فوری به ادرار کردن، و به دنبال آن نشت فوری حجم زیادی از ادرار. این می تواند به شدت بر زندگی افراد تأثیر منفی بگذارد و به اضطراب، افسردگی و انزوای اجتماعی کمک کند.
علی رغم تأثیر آن، دلایل شکایت هنوز نسبتاً ناشناخته است. این عارضه اغلب به سیگنال‌های غیرطبیعی نسبت داده می‌شود که عضلات مثانه را مجبور به انقباض غیرارادی می‌کند، اما به نظر می‌رسد که این تنها حدود سه پنجم موارد را شامل می‌شود. دانشمندان در جستجوی سایر علل احتمالی این بیماری هستند. برخی فکر می‌کنند که درک باکتری‌هایی که در درون ما زندگی می‌کنند ممکن است کلید اصلی را داشته باشد.
مدتهاست که تصور می شد دستگاه ادراری یک محیط استریل است: مکانی که هیچ باکتری نمی تواند در آن رشد کند. مطالعه جدیدی از دانشگاه علوم و بهداشت اورگان که در Frontiers in Cellular and Infection Microbiology منتشر شده است، نشان می دهد که این فرض ممکن است دور از واقعیت باشد. علاوه بر این، تحقیقات آنها نشان می دهد که انواع و نوع باکتری های موجود در دستگاه ممکن است در سلامت عمومی و شرایطی مانند بی اختیاری ادرار فوری نقش داشته باشند.
دلیل اصلی اینکه دستگاه ادراری برای باکتری‌ها نامناسب فرض می‌شود این است که دانشمندان نتوانسته‌اند باکتری‌ها را از نمونه‌های ادرار در آزمایشگاه رشد دهند و بنابراین معتقد بودند که چیزی در آن نمونه‌ها وجود ندارد.با این حال، تیم اورگان رویکرد متفاوتی را اتخاذ کرده است و به دنبال نشانه‌های آشکار DNA باکتریایی در ادرار است.
تقریباً هر زنی که ادرار را از آنها جمع آوری کردند، صرف نظر از اینکه از بی اختیاری ادرار رنج می برد یا نه، طیف گسترده ای از باکتری ها وجود داشت، اگرچه به نظر می رسید زنان مبتلا به UUI دارای انواع مختلف باکتری کمتری باشند. راحل ناردوس، یکی از دانشمندانی که این مطالعه را انجام داده است، امیدوار است که "جامعه علمی بتواند یاد بگیرد که چگونه این باکتری ها در شرایط عادی و بیماری رفتار می کنند."
در برخی موارد، باکتری های موجود در ادرار زنان مبتلا به UUI همان گونه هایی هستند که باعث عفونت دستگاه ادراری می شوند. این نشان می‌دهد که عفونت با درجه پایین پایدار توسط باکتری‌هایی که معمولاً توسط کشت‌های معمول شناسایی نمی‌شوند، می‌تواند به طور بالقوه مسئول علائم تحریک‌کننده UUI، حداقل برای برخی افراد باشد. راحل امیدوار است «کارهای آتی در این زمینه تحقیقاتی به تشخیص‌های دقیق‌تر و اهداف بهتری برای درمان‌ها منجر شود."
علاوه بر این، به نظر می رسد که هر چه تعداد باکتری های مختلف در دستگاه ادراری کمتر باشد، علائمی که بیمار تجربه می کند شدیدتر می شود. راحل فکر می کند که "مطالعات بسیار بزرگتری باید تکمیل شود تا بتوان … تنوع این جوامع باکتریایی را در افراد سالم درک کرد و مشخص کرد که آیا الگوهای خاصی وجود دارد که از این تنوع ظاهر می شود که حالت های طبیعی و غیر طبیعی را نشان می دهد."
پزشکی به طور فزاینده ای اذعان می کند که بدن ما میزبان یک اکوسیستم کامل از باکتری ها و میکروب های دیگر است که به سمت ما می روند و سلامت آن شبکه می تواند بر سلامتی ما تأثیر بگذارد. کاهش تنوع میکروبی سایر نقاط بدن نیز با انواع شرایط بالینی مانند چاقی، سندرم روده تحریک پذیر و بیماری التهابی روده همراه است. همانطور که راحل می گوید، "به نظر می رسد، تنوع چیز خوبی است که در همه جنبه های زندگی وجود دارد." درک پیچیدگی های باکتری در دستگاه ادراری می تواند به پیشرفت های ارزشمندی در این زمینه منجر شود.
