بیشتر باکتری ها با قرار دادن پروتئینی به نام FtsZ در محل تقسیم تقسیم می شوند. به طور سنتی، تصور می شد که FtsZ باید در یک حلقه سازماندهی شود تا بتواند ده ها پروتئین دیگر را به کار گیرد و همراه با آنها یک نیروی منقبض کننده همگن و همزمان اعمال کند که باکتری را از سمتی به سمت دیگر فشار دهد. درست مانند زمانی که فرد سعی می کند یک بادکنک هوای میله ای شکل را با انگشت شست و انگشت حلقه فشار دهد. اگرچه هنوز این بحث وجود دارد که کدام یک - از بین پروتئین های پیچیده تقسیم - نیروی منقبض کننده را ایجاد می کند، هرگز بحث نشده است که FtsZ یک حلقه را تشکیل می دهد.این حلقه چه توسط رشته های FtsZ پیوسته و چه توسط رشته های کوتاه و تا حدی همپوشانی ساخته شده باشد، چه تکه تکه باشد، چه بیضوی یا حلقوی، مدت ها اعتقاد بر این بود که حلقه برای تقسیم سلولی ضروری است.
کتاب های درسی زیست شناسی سلول های باکتریایی با مطالعه میکروارگانیسم های قابل رشد در آزمایشگاه نوشته شده است. با این حال، بیشتر میکروب ها هنوز قابل کشت نیستند و فقط در محیط طبیعی خود قابل مشاهده هستند. این مورد مربوط به میکروب هایی است که در ارتباط صمیمی با ارگانیسم های چند سلولی درگیر می شوند.
Silvia Bulgheresi و تیمش باکتری هایی را که روی سطح خانواده کوچکی از نماتدهای دریایی، Stilbonematinae رشد و تکثیر می شوند، مطالعه می کنند. این میکروب غیر متعارف در جزیرهای استوایی در وسط دریای کارائیب کشف شد. تجزیه و تحلیل این باکتری، همزیست نماتد دریایی Robbea hypermnestra، بحث در مورد چگونگی ایجاد نیروی انقباضی که تقسیم سلولی باکتریایی را هدایت می کند، دوباره تقویت می کند.
همزیست یک باکتری میله ای شکل با ابعاد تقریباً ۱×۳ میکرومتر است که با یک قطب به سطح میزبان نماتد خود متصل شده است. اولین کار عجیبی که انجام می دهد این است که صفحه تقسیم خود را موازی با محور طولانی خود قرار می دهد، که باعث می شود به جای عرضی (مانند باکتری های میله ای شکل معمولی) به صورت طولی تقسیم شود. اما انگار که ساختن یک دیوار و فشار دادن یک غشاء در فاصله تقریباً سه برابری به اندازه کافی چالش برانگیز نیست، این ارگانیسم مدبر با تقسیم ناهمزمان آن را تکمیل می کند. یعنی: ابتدا در قطب متصل به نماتد و سپس در قطب آزاد خود فرو می رود. نیکولاس لیش، نویسنده اول مقاله و در حال حاضر پساددکتر در موسسه مکس پلانک، برمن، توضیح می دهد: "اما بزرگترین شگفتی ما زمانی بود که ما حلقه FtsZ را جستجو کردیم و هیچ کدام را پیدا نکردیم".
تقسیم همزیستی R. hypermnestra دانشمندان را مبهوت میکند که بدانند این تقسیمبندی عجیب چه نوع مزیت تکاملی میتواند داشته باشد. یک توضیح احتمالی این است که این امر به همزیست اجازه می دهد تا به میزبان کرم خود وفادار بماند. Bulgheresi بر این باور است: "تقسیم طولی ممکن است برای انتقال دلبستگی میزبان به هر دو سلول دختر تکامل یافته باشد. به عبارت دیگر، برای جلوگیری از گم شدن یک سلول دختر در شن یا دریا".