با دفاع از خود، مزرعه‌ای که انواع گیاهان را پرورش می‌دهد نسبت به مزرعه‌ای که فقط یک نوع محصول را پرورش می‌دهد، آفات کمتری را جذب می‌کند. در حالی که دانشمندان و کشاورزان سال‌ها به این تفاوت اشاره کرده‌اند، دلایل پشت آن به خوبی شناخته نشده است.
مطالعه ای که توسط دانشگاه کالیفرنیا، دیویس انجام شد و در 12 اکتبر در مجله Nature منتشر شد، توضیح می دهد که بسیاری از آن ممکن است به نیازهای تغذیه ای حشرات مربوط باشد. بازگرداندن تنوع گیاهی به زمین‌های کشاورزی می‌تواند گامی کلیدی در جهت کنترل پایدار آفات باشد.
ویلیام وتزل، نویسنده اصلی، دانشجوی دکترا در زیست شناسی جمعیت در دانشگاه کالیفرنیا دیویس در زمان مطالعه و در حال حاضر استادیار دانشگاه ایالتی میشیگان، گفت: "حشرات سطح مواد مغذی کاملی دارند که واقعاً دوست دارند." "وقتی خیلی زیاد یا خیلی کم است، عملکرد ضعیفی دارند."
مشکل تک‌فرهنگ‌ها
، وتزل گفت، مشکل تک‌کشت‌ها این است که اگر حشره‌ای محصول را دوست داشته باشد، آن حشره منبع غذایی زیادی دارد که می‌تواند از همه در یک مکان تهیه کند. برعکس، مزرعه‌ای حاوی انواع گیاهان، بلوک بزرگی از غذا برای حشره فراهم نمی‌کند، بنابراین مواد مغذی مورد نیاز برای زنده ماندن و رشد را دریافت نمی‌کند.
"تک کشت مانند یک بوفه برای حشرات گیاهخوار است که در آن هر غذا خوشمزه است." "یک محصول متغیر مانند یک بوفه است که در آن هر غذای دیگر تند و زننده است."
بسیاری از مزارع کوچک در سرتاسر جهان در حال حاضر ترکیبی متنوع از گیاهان را شامل می شوند. اما در بیشتر تک‌کشت‌ها، گیاهان به گونه‌ای پرورش داده می‌شوند که تا حد امکان یکسان باشند. چگونه پرورش دهندگان بزرگتر می توانند تنوع بیشتری را با حفظ سطح تولید یکسان خود معرفی کنند؟
میکس کردن
، این مطالعه نشان می دهد که یک راه، معرفی مخلوطی از ژنوتیپ های یک گونه گیاهی با سطوح مختلف مواد مغذی است. برای مثال، قطعاتی که مصرف کنندگان می خورند، مانند بلال یا کلم بروکلی، می تواند یکسان باشد. اما قسمت هایی که حشرات می خورند، مانند برگ ها، می تواند متفاوت باشد. این امر باعث می‌شود تا در آنچه به بازار ارسال می‌شود، سازگار باشد و در عین حال تنوع را به محصول معرفی کند.
Wetzel گفت که این نوع اختلاط ژنوتیپ برای گیاهان در حال حاضر در برخی از مزارع برنج و گندم انجام می شود تا شیوع بیماری در بین محصولات کاهش یابد.
"تا کنون مردم این کار را برای کاهش حشرات انجام نداده اند. اما این نشان می‌دهد که می‌توان گونه‌ها و ژنوتیپ‌ها را با هم مخلوط کرد. اکنون باید به این فکر کنیم که چگونه این کار را برای کنترل حشرات انجام دهیم.»
پس زمینه
برای این مطالعه، محققان 53 گونه از حشرات - عمدتا کرم‌ها، و همچنین ملخ‌ها، سوسک‌ها، شته‌ها و مگس‌ها را بررسی کردند.آنها یک قانون ریاضی جهانی به نام نابرابری جنسن را بر روی داده‌های جمع‌آوری‌شده برای محاسبه چگونگی تأثیر تنوع گیاهان بر حشرات گیاهخوار اعمال کردند.
