یک معمای پرنده شناسی حل شد! بر اساس یک مطالعه جدید در Auk، پرهای قرمز گیج‌کننده‌ای در جمعیت «شفت زرد» فلیکرهای شمالی در شرق آمریکای شمالی ظاهر شده‌اند، اما این پرهای قرمز به دلیل ژن‌هایی نیستند که از عموزاده‌های «شفت قرمز» آنها در غرب قرض گرفته‌اند.: پیشرفت های پرنده شناسی. در عوض، مقصر رنگدانه‌ای است که پرندگان در توت‌های گیاهان عجیب و غریب می‌خورند.
سوسو زدن شمالی در دو نوع وجود دارد - پرندگان غرب دارای رنگ صورتی یا نارنجی در زیر بال های خود هستند، در حالی که پرندگان شرقی زرد هستند.در جایی که این دو جمعیت در وسط به هم می رسند، اغلب هیبرید می شوند و پرندگانی با ترکیبی از هر دو رنگ تولید می کنند. با این حال، برای سال‌ها، سوسو زدن‌های دور در شرق منطقه هیبریدی با پرهای بال قرمز-نارنجی ظاهر می‌شوند. توضیح غالب این بوده است که آنها باید به نحوی ژن هایی از جمعیت غربی داشته باشند، اما جوسلین هودون از موزه سلطنتی آلبرتا و همکارانش به این نتیجه رسیده اند که رنگ غیرمعمول پرندگان شرقی در واقع منشأ متفاوتی دارد: رنگدانه ای به نام رودوکسانتین، که از توت های دو گونه از گیاهان مهاجم امین الدوله.
هودون و همکارانش از اسپکتروفتومتری و کروماتوگرافی استفاده کردند تا نشان دهند که رودوکسانتین، به جای نوع رنگدانه کاروتنوئیدی که رنگ پرندگان با شفت قرمز غربی را رنگ می کند، در پرهای نمونه های سوسو زن شفت زرد با رنگ قرمز نابجا وجود دارد. داده‌های یک ایستگاه نواربندی پرندگان به تأیید این نکته کمک کرد که پرندگان در طی پوست‌اندازی پاییزی خود در اوایل ماه اوت، که مصادف با در دسترس بودن توت‌های رسیده پیچ امین الدوله است، رنگدانه قرمز را به دست می‌آورند.پیچ امین الدوله همچنین به عنوان منبع پرهای نارنجی غیر معمول در Cedar Waxwings دخیل است.
«در یک نقطه زیستگاه حیات وحش ارزشمند و به طور گسترده منتشر شد، پیچ امین الدوله بوته‌ای آسیایی در حال حاضر در بسیاری از ایالت‌ها مهاجم و نامطلوب در نظر گرفته می‌شود. این واضح است که این آخرین باری نیست که در مورد پرندگانی با رنگ نابجا شنیده‌ایم. "در دسترس بودن رنگدانه ای که می تواند رنگ پرندگان را با کاروتنوئیدها در پرهای آنها تغییر دهد، می تواند پیامدهای مهمی برای انتخاب جفت داشته باشد، اگر رنگ پرها دیگر نشان دهنده وضعیت بدن پرنده نباشد."
"این اوج یک سری طولانی از مقالات بر روی رنگدانه های رسوب شده در پرهای اولیه است. هودون و همکاران از به روزترین آنالیزهای طیف سنجی و بیوشیمیایی برای شناسایی و تعیین کمیت رنگدانه ها استفاده می کنند." به گفته آلن براش، متخصص رنگ پر و استاد بازنشسته دانشگاه کانکتیکات که در این مطالعه شرکت نداشت.علاوه بر اینکه نشان می‌دهد که رنگدانه‌های قرمز موجود در پرهای با شفت زرد پوست‌اندازی از رژیم غذایی آنها ناشی می‌شود، نه نتیجه آمیختگی با شکل شفت قرمز، آنها ماهیت پویای رسوب رنگدانه در طول پوست‌اندازی را روشن می‌کنند، که خود یک دستاورد است."
