زیر پرتوهای اشعه ایکس، رنگ های هنر به رنگ های شیمی تبدیل می شوند. سیاه، قرمز و سفید مرموز سفال یونان باستان را می توان در عناصر - آهن، پتاسیم، کلسیم و روی - خواند و تاریخ هنر را می توان بازنویسی کرد.
این قدرت همکاری رو به رشد بین آزمایشگاه هنر + علم مرکز هنرهای کانتور، دانشکده هنر و علم، و منبع نور تابش سنکروترون استانفورد (SSRL) در آزمایشگاه ملی شتاب دهنده SLAC است.
سوزان رابرتز-مانگانلی، مدیر آزمایشگاه یادگیری، می‌گوید: داشتن تأسیساتی مانند SSRL در بالای تپه از آزمایشگاه حفاظت کانتور فرصتی منحصر به فرد برای دانش‌آموزان فراهم می‌کند تا اسرار فرهنگی را با ابزارهای علمی پیشرفته بررسی کنند.حدود دو سال پیش، او یک بورسیه برای دانشجویان علوم علاقه مند به تحصیل در رشته حفاظت از هنر آغاز کرد. او از نزدیک با کارکنان علمی SSRL کار می کند تا به دانشجویانی که اشیاء هنری ظریف و ارزشمند را به SLAC می آورند در جستجوی اکتشافاتی که به هنر و علم کمک می کند، راهنمایی کند.
رابرتز-مانگانلی می‌گوید: «ما می‌توانیم در اینجا در کانتور آزمایش‌های زیادی انجام دهیم. "اما برخی از مطالعات نیاز به همکاری قوی تر و اشعه ایکس قوی تر دارند تا در واقع پاسخ سوالات ما را دریافت کنند."
یکی از این مطالعات، که توسط کوین چاو، BS '13 انجام شد، زمانی که او در همکاری با استنفورد، SLAC و مؤسسه حفاظت گتی، کارشناس ارشد بود، نگاهی عمیق‌تر به تکنیک‌های سفالگران یونان باستان انداخت. بازتولید آن دشوار است و کاملاً درک نمی شود. با استفاده از تکنیکی به نام فلورسانس اشعه ایکس سنکروترون، تیم توانست مراحل شگفت‌انگیزی را در فرآیند تولید کشف کند که درک متعارف را به چالش می‌کشد.
جودی ماکسمین، مشاور چاو، دانشیار هنر و تاریخ هنر و آثار کلاسیک، می‌گوید: «در زیر چیزی که فکر می‌کردند یک کت بود، نمونه‌های دیگری از نقاشی را پیدا کردند که چشم غیر مسلح نمی‌توانست ببیند."خوشحال بود که فهمیدم یک گلدان بسیار فروتن - صدها گلدان از آنها برای جشنواره آتنا هر چهار سال یکبار تولید می‌شد - استانداردهای خاصی از برتری زیبایی‌شناختی را نشان می‌دهد. این هنرمند بیش از آنچه ما به او اعتبار داده بودیم، روی کارش سرمایه‌گذاری کرد."
چنین همکاری هایی جرقه نوآوری علمی نیز می دهد. آپوروا مهتا، دانشمند کارکنان SLAC، که همچنین یکی از اعضای هیئت علمی وابسته به مرکز باستان شناسی استنفورد است، می گوید: اشیاء هنری که به خوبی حفظ شده اند به محققان اجازه می دهند تا مواد پیچیده منحصر به فردی را در یک سن خاص که سؤالات شیمی جالبی ایجاد می کنند و به تکنیک های جدید نیاز دارند، نگاه کنند. ما باید راهی پیدا می‌کردیم تا تمام لایه‌های دیگ یونانی را با جزئیات ببینیم، کاری که می‌خواهیم برای مواد دیگری که ممکن است در باتری‌ها یا وسایل الکترونیکی استفاده شوند انجام دهیم.»
برای Maxmin، دیدن دانش‌آموزان علوم که جسورانه وارد تاریخ هنر می‌شوند الهام‌بخش است. همینطور تماشای همکارانش که چیزهایی را در زمینه‌هایی یاد می‌گیرند که خودشان نیستند. او می گوید: «ما در حال پیچیده کردن مسائل هستیم و این خوب است."با نگاه کردن به رشته‌ها، دوستی‌ها و اکتشافات غیرمتعارف را امکان‌پذیر می‌کنیم."
رابرتز-مانگانلی موافق است: "شما نمی توانید علم، تاریخ هنر یا حفاظت را به تنهایی انجام دهید. همه ما زمانی فکر می کردیم که می توانیم، اما اکنون متوجه شده ایم که به عنوان یک گروه قوی تر و بهتر هستیم."
