تحقیق جدید U of T Scarborough نشان داده است که مرغ مگس سرخ یاقوتی بالغ در چهار روز قبل از پروازهای طولانی مهاجرت خود به جنوب برای زمستان وزن قابل توجهی را انتخاب می کند.
پروفسور کن ولش میگوید: «بسیاری از پرندگان مختلف قبل از مهاجرت چاق میشوند، اما ما میخواستیم بدانیم مرغهای مگس خوار از چه استراتژیهای خاصی برای تامین سوخت قبل از مهاجرت استفاده میکنند.».
"به نظر می رسد که مرغ مگس خوار فردی تصمیمات فردی می گیرند - برخی برای پروازهای طولانی چاق می شوند، در حالی که برخی دیگر در طول مسیر توقف می کنند و سوخت می گیرند."
ولچ و دانشجوی کارشناسی ارشد لیلی هو سیستم منحصر به فردی برای ردیابی و وزن کردن مرغ مگس خوار در طبیعت قبل از مهاجرت با استفاده از برچسب های شناسایی فرکانس رادیویی ایجاد کردند. هر پرنده یک ریزتراشه داشت و هر بار که روی ترازو متصل به فیدر فرود می آمد وزن می شد.
آنها دریافتند مرغ مگس خواری که چاق می شوند زمان بیشتری را در تغذیه کننده می گذرانند تا به سرعت وزن خود را افزایش دهند و در برخی موارد 35 تا 40 درصد از توده بدن خود را در چهار روز قبل از مهاجرت به دست می آورند. آنها همچنین دریافتند که هیچ پرنده جوانی چاق نمی شود به این معنی که آنهایی که برای چاق شدن انتخاب می کنند حداقل یک بار سفر مهاجرتی را انجام داده اند.
ولش میگوید: «این نشان میدهد که چاقکردن میتواند یک رفتار آموختهشده باشد و بر اساس تجربه است. او می افزاید که این یافته ها به مجموعه تحقیقاتی رو به رشدی اضافه می کند که نشان می دهد برای برخی از پرندگان استراتژی های قبل از مهاجرت آنها تحت تأثیر سن و تجربه است.
پرندگان معمولاً برای آماده شدن برای مهاجرت از دو استراتژی استفاده می کنند. یکی پرواربندی را در اولویت قرار می دهد تا امکان پرواز مستقیم تری برای رسیدن سریع به مناطق زمستانی فراهم شود. مورد دیگر شامل پروازهای کوتاهتر، توقف و تغذیه در طول مسیر است.
ولش خاطرنشان می کند: هر دو مزایایی دارند. سفرهای کوتاه می تواند یک استراتژی مطمئن باشد تا زمانی که بتوان منابع را به طور قابل اعتماد در طول مسیر پیدا کرد، اما رسیدن به مقصد نهایی ممکن است زمان بیشتری ببرد. برای سایر پرندگان، برای انجام پروازهای طولانیتر بر روی موانع بزرگ زیستمحیطی مانند اقیانوسها یا بیابانها، چاقکردن ممکن است ضروری باشد.
"دلیل اینکه برخی از مرغ های مگس خوار قبل از پرواز طولانی خود چاق می شوند ممکن است به دست آوردن برتری نسبت به رقبای بالقوه باشد - با رسیدن سریع به مناطق زمستان گذرانی خود در جنوب مکزیک و آمریکای مرکزی می توانند قلمروهایی را ایجاد کنند و بهترین منابع را کنترل کنند." او می گوید.
مرغ مگس خواری که برای مهاجرت چاق می شوند تمایل به افزایش فعالیت غذایی خود در ظهر و اوایل شب داشتند. این منحصربهفرد است زیرا در طول فصل تولید مثل، مرغهای مگس خوار معمولاً فعالیت غذایی خود را فقط در شب قبل از روزه گرفتن در شب افزایش میدهند، در حالی که در وسط روز آن را کاهش میدهند.
"فکر می شود این راهی برای پایین نگه داشتن توده آنهاست تا بتوانند مانور بیشتری داشته باشند و با رقبای احتمالی مبارزه کنند یا همتایان خود را تحت تاثیر قرار دهند."
تحقیقات گذشته ولش نشان داد که مرغ مگس خوار می توانند با سوزاندن گلوکز و فروکتوز به پرواز پرانرژی خود در معلق بودن انرژی بپردازند، اما او می گوید مهم است که به یاد داشته باشیم که این پرندگان مهاجر هستند و کربوهیدرات ها به تنهایی کافی نیستند.
"مهاجرت توسط چربی انجام می شود. فوق العاده است که مرغ مگس خوار می توانند قند را برای حفظ میزان متابولیسم بالای خود بسوزانند، اما همچنین شگفت انگیز است که فکر کنیم می توانند همان کار را فقط با استفاده از چربی انجام دهند."
"قابلیت جابجایی بین این سوختها و مصرف قند برای چربیسازی سریع نشان میدهد که متابولیسم آنها تا چه حد انعطافپذیر است و علاوه بر شارژ فوقالعاده است."
این مطالعه، که بودجه آن را از انجمن نشنال جئوگرافیک و شورای تحقیقات علوم و مهندسی طبیعی (NSERC) دریافت کرده است، به صورت آنلاین در مجله رفتار حیوانات در دسترس است.