تحقیق جدید به رهبری اندرو فونتین، دانشمند یخچال های طبیعی دانشگاه ایالتی پورتلند، نشان می دهد که چگونه یک رویداد گرم شدن واحد در قطب جنوب ممکن است نشانه ای از تغییرات اکوسیستم آینده باشد.
در مقاله علمی، "تأثیر یک رویداد آب و هوایی در مقیاس بزرگ بر فرآیندهای اکوسیستم قطب جنوب"، که در بخش ویژه ای در Bioscience، Fountain و تیمش منتشر شده است، رویداد آب و هوا را به تفصیل شرح می دهد و پیامدهای اکولوژیکی آبشاری را به طور خلاصه بیان می کند. 15 سال گذشته ناشی از یک فصل ذوب شدید در قطب جنوب بین سال های 2001 و 2002 است.
«آنچه در تابستان 2001 و 2002 قطب جنوب دیدیم می تواند آینده قطب جنوب در دهه های آینده باشد. «آنچه محیطی غیرقابل تغییر بود، می‌تواند در آستانه تغییرات بسیار چشمگیر باشد.»
مستقر در دره‌های خشک مک‌موردو در شرق قطب جنوب - یک بیابان قطبی که در میان خشک‌ترین مکان‌های روی زمین قرار دارد - فواره و تیم تحقیقاتی‌اش اثرات سیل عظیم ناشی از یخچال‌های طبیعی را بررسی کردند که وقتی دمای هوا به طور ناگهانی به ۳۹ درجه فارنهایت گرم شد، ذوب شد.. نهرهای سیلابی فرسایش یافتند، یخ دریاچه نازک شد، سطح دریاچه ها بالا رفت و آب به مکان های جدیدی در سراسر چشم انداز بایر رسید.
اکوسیستم هنوز پس از پنج سال یا بیشتر به این رویداد پاسخ داد. دانشمندان گمان می کنند که این وقایع در آینده بیشتر ظاهر شوند زیرا گرم شدن آب و هوا بر قطب جنوب تأثیر می گذارد.
تحقیق فواره همراه با سایت دیگری که توسط بنیاد ملی علوم تامین می شود، ایستگاه پالمر، در شبه جزیره غربی قطب جنوب، یک چشم انداز بسیار متفاوت قطب جنوب انجام شد.
تغییر شدید آب و هوا در پالمر طی سالهای 2001 و 2002 باعث یخ زدگی و ذوب شدن لبه شبه جزیره شد که منجر به افزایش شکوفه جلبکی و کریل قطب جنوب، کاهش ویرانگر در جمعیت پنگوئن‌های آدلی و افزایش تعداد پنگوئن‌ها شد. جمعیت پنگوئن های جنتو و چانه.
