یک مطالعه گسترده به رهبری محققی در دانشگاه لوند در سوئد، برای اولین بار اثرات کشاورزان کوچک را بر جنگل های بارانی جنوب شرقی آسیا ترسیم کرده است. یافتهها با توجه به تأثیرات زیستمحیطی، تنوع زیستی و اقتصاد در بلندمدت دلسردکننده هستند.
تا کنون، مطالعات از این نوع همیشه عمدتاً بر تولیدکنندگان بزرگ روغن نخل و نحوه بهره برداری آنها از جنگل و خاک متمرکز بوده است. اکنون یان کلاف، محقق دانشکده علوم در دانشگاه لوند، انتخاب درختان و روش های کشاورزی کشاورزان اندونزیایی در مقیاس کوچک را ترسیم کرده است.او به همراه بیش از 40 محقق از آلمان، اندونزی، سوئیس و نیوزلند، تنوع زیستی و عملکردهای اکوسیستم را در جنگلهای طبیعی، در جنگلهای کشاورزی سنتی و در تککشتهای روغن نخل و درختان لاستیک ارزیابی کرده است. داده های اندازه گیری شده شامل رشد جنگل، حاصلخیزی خاک و ذخیره کربن است. علاوه بر این، این تیم با 450 کشاورز در مقیاس کوچک مصاحبه کرد تا بهتر بفهمد که چرا آنها فقط نخل های روغنی یا درختان لاستیکی کشت می کنند و چگونه این کار بر اقتصاد آنها تأثیر می گذارد.
"برای اکثریت بزرگ کشاورزان کوچک، قطع کردن جنگل های متنوع و سرمایه گذاری در یک گونه درخت - تک کشت - ساده ترین و سریع ترین راه برای خروج از فقر است. بهره وری افزایش می یابد، ریسک مالی کاهش می یابد و درآمد افزایش می یابد. یان کلاف می گوید.
با این حال، طبق این مطالعه، سود مالی کوتاه مدت تنها مزیت تککشت است. تنوع زیستی به طور چشمگیری کاهش می یابد، جنگل اهمیت خود را به عنوان منبع کربن از دست می دهد و افزایش استفاده از کود معدنی منجر به شستشوی اضافی مواد مغذی مانند نیتروژن می شود.اگرچه این مطالعه بر اندونزی متمرکز بود، اما مشکلات مشابهی در بسیاری از نقاط دیگر جهان وجود دارد.
مطالعه و نتایج آن با دیدگاه سنتی که کشاورزی در مقیاس کوچک دوستدار محیط زیست است در تضاد است. در مجموع، کشاورزان کوچک بخش بزرگتری از جنگلهای اندونزی را نسبت به آنچه که توسط مالکان بزرگ استثمار میشود، کشت میکنند. وقتی کشاورزان کوچک عمدتاً از تککشت به عنوان یک سیستم کشاورزی استقبال میکنند، فشار زیادی بر محیطزیست و تنوع زیستی وارد میکنند. به گفته محققان، تغییر روش کشاورزی کشاورزان خرده پا مستلزم تلاش جهات مختلف است و باید شامل حمایت مالی باشد تا کشاورزان روش تولید خود را تغییر دهند.
"از آنجایی که کشاورزان کوچک با کشت تک درآمد بیشتری کسب می کنند، جنبه های پایداری و اثرات آن بر طبیعت در حال حاضر تقریباً به طور کامل مورد توجه قرار نمی گیرد. تغییر روش های تولید کشاورزان کوچک مستلزم انگیزه های مالی همراه با اراده سیاسی است؛ در غیر این صورت این خطر وجود دارد که ثروتمندان وجود داشته باشند. یان کلاف می گوید و زمین های کشاورزی مولد در 20 سال آینده به کلی ناپدید خواهند شد.
این مطالعه در مقاله ای در مجله علمی آنلاین Nature Communications ارائه شده است.