با مطالعات اخیر ثابت کرده است که تقریباً همه افراد کمی DNA نئاندرتال در خود دارند - تا 5 درصد از ژنوم انسان - - مشخص شده است که اجداد ما نه تنها "هانکی پانکی" انسان گونه ای جدی داشته اند. اما همراه با آن، یک جنبه منفی بالقوه: گسترش عفونت های مقاربتی یا بیماری های مقاربتی.
زیرا هرجا که زندگی می رود، میکروب ها به زودی دنبال می شوند.
در مورد شایع‌ترین STI، ویروس‌های پاپیلومای انسانی (HPVs)، تقریباً همه میزبان تعدادی از عفونت‌ها هستند که سویه HPV16 مسئول بیشتر سرطان‌های دهانه رحم و دهان است.
با بازسازی اصل و نسب و زمان شجره نامه HPV16 با جزئیات بیشتر از همیشه، و با مقایسه تاریخچه تکاملی ویروس ها و انسان ها، الگوی جدیدی پدید آمده است. اکنون، محققان شواهد قانع‌کننده‌ای به دست آورده‌اند که نشان می‌دهد HPV16 با انسان‌های باستانی و مدرن هم‌شکل شده است - فقط در زمانی بسیار دیرتر از طریق تماس با نئاندرتال‌ها دوباره جمعیت می‌شود، و این فرض را به چالش می‌کشد که HPV16 با انسان‌های مدرن تکامل یافته است. این مطالعه توسط ویل پیمنوف در موسسه انکولوژی کاتالونیا و ایگناسیو براوو در مرکز ملی تحقیقات علمی فرانسه در نسخه آنلاین پیشرفته زیست‌شناسی مولکولی و تکامل منتشر شد.
در طول تکامل HPV16، انواع A و B/C/D به ترتیب با انسان‌های قدیمی و مدرن جدا شدند. هنگامی که جمعیت انسان‌های امروزی آفریقا را ترک کردند و با نئاندرتال‌ها و دنیسوواها آمیزش جنسی داشتند، توسط نوع ویروسی که با انسان‌های باستانی تکامل یافته بود آلوده شدند و این ویروس در بین انسان‌های امروزی رشد کرد و گسترش یافت
این سناریو در نهایت سؤالات حل نشده را توضیح می دهد: چرا تنوع انسانی در آفریقا بیشترین است، در حالی که تنوع HPV16 در آسیای شرقی بیشترین است، و چرا نوع HPV16A عملاً در جنوب صحرای آفریقا وجود ندارد در حالی که با اختلاف بسیار زیاد است. رایج در بقیه جهان.
ایگناسیو براوو گفت: "ویروس های سرطان زا بسیار قدیمی هستند." "تاریخ انسان ها همچنین تاریخ ویروس هایی است که ما حمل می کنیم و به ارث می بریم. کار ما نشان می دهد که برخی از ویروس های سرطان زا تهاجمی از طریق تماس جنسی از انسان قدیمی به انسان مدرن منتقل شده اند."
آنها پیشنهاد می کنند که فعل و انفعالات بین ژنوم میزبان و ویروس ممکن است توضیح دهد که چرا بیشتر انسان ها در معرض HPV قرار می گیرند و عفونت را درمان می کنند، در حالی که در چند مورد ناگوار عفونت ادامه می یابد و می تواند منجر به سرطان شود. درجات مختلف اجداد باستانی در ژنوم ما می تواند تا حدی مسئول حساسیت متفاوت به سرطان باشد. از آنجایی که HPV ها استخوان ها را آلوده نمی کنند، ژنوم های فعلی نئاندرتال ها و دنیسووان ها حاوی HPV نیستند.در گام بعدی، نویسندگان امیدوارند که توالی‌های HPV را در بقایای پوست انسان باستانی به عنوان آزمایش مستقیم‌تر فرضیه‌شان ردیابی کنند.
