هنگامی که نئونیکوتینوئیدها به عنوان محلول پاشی استفاده می شوند، نگرانی هایی را در بین عموم ایجاد کرده اند، زیرا - مانند هر آفت کش دیگری - می توانند به زنبورها و سایر حشرات مفید آسیب برسانند. با این حال، استفاده از نئونیکوتینوئیدها به عنوان تیمار بذر، این خطرات را به حداقل می رساند و به ابزاری رایج برای محافظت فعال محصولات در برابر آسیب حشرات تبدیل شده است. این تیمارهای بذر دارای مزایایی هستند که شامل هزینه‌های نسبتاً کم، سمیت کم پستانداران و کاهش دست‌کاری آفت‌کش‌ها توسط کارگران می‌شود.
محصولات گیاهی مانند لوبیا معمولاً با استفاده از دانه های تیمار شده با نئونیکوتینوئید برای کنترل آفات بذر و نهال رشد می کنند، در حالی که پیرتروئیدها بعداً در طول رشد محصول استفاده می شوند. مانند نئونیکوتینوئیدها، پیرتروئیدها می توانند بر ارگانیسم های غیرهدف تأثیر منفی بگذارند و برخی از جمعیت آفات حشرات می توانند در برابر آنها مقاوم شوند.
دو محقق از دانشگاه کورنل، دکتر ربکا اشمیت-جفریس و دکتر برایان نالت، به دنبال تعیین اینکه آیا یک کلاس جایگزین از حشره کش ها - دی آمیدهای آنترانیلیک - می تواند به طور موثر به جای آن استفاده شود، بوده اند. اگر چنین است، کشاورزان یک ابزار اضافی برای مدیریت حشرات خواهند داشت، که اگر نئونیکوتینوئیدها و/یا پیرتروئیدها ثبت نام خود را از دست بدهند می‌تواند به ویژه مهم باشد.
دی آمیدهای آنترانیلیک مانند استانداردهای صنعت هنگامی که به روشی مشابه استفاده می شود (به عنوان مثال، مقایسه تیمارهای بذر با تیمار بذر و محلول پاشی با کاربردهای محلول پاشی) عملکرد خوبی داشتند. بسیاری از تیمارهای بذر دی آمید آنترانیلیک آسیب حشره ذرت بذر را تا سطوحی معادل استاندارد صنعتی کاهش دادند.محلول پاشی، صرف نظر از ماده فعال (دیامید آنترانیلیک یا پیرتروئید)، معمولاً در کنترل کرم کرم ذرت اروپایی موفق تر از تیمارهای بذر یا کاربردهای درون شیار بود. با این حال، یک تیمار بذر کلرانتانیلیپرول به همان اندازه یک محلول پاشی پیرتروئیدی موثر بود و بسیاری از تیمارهای بذر و کاربردهای درون شیار در مقایسه با سطوح آسیب در شاهد تیمار نشده، خسارت را به طور قابل توجهی کاهش دادند. این امکان وجود دارد که تحت فشار آفت کمتر و معمولی تر، این تیمارهای بذر مانند کاربردهای محلول پاشی عملکرد خوبی داشته باشند.
نتایج نشان می دهد که دی آمیدهای آنترانیلیک کارآیی جایگزینی همتایان استاندارد صنعتی خود را در صورت استفاده به همان شیوه دارند. دی آمیدهای آنترانیلیک می توانند جایگزین تیمارهای بذر نئونیکوتینوئیدی شوند و دی آمیدهای محلول پاشی که در حال حاضر به صورت تجاری در دسترس هستند، می توانند جایگزین پیرتروئیدها شوند. نتایج همچنین نشان می‌دهد که تیمار تک دانه کلرانترانیلیپرول دارای پتانسیل مدیریت همزمان آفت دانه/ گیاهچه و تغذیه برگی است و در طول فصل رشد محافظت می‌کند.این می‌تواند خطر قرار گرفتن در معرض آفت‌کش‌ها را برای اعمال کننده‌ها و ارگانیسم‌های غیرهدف کاهش دهد، در حالی که همزمان هزینه‌های کاربرد را به دلیل کاهش نیروی کار، سوخت و مصرف آب از تغییر محلول‌پاشی‌های متعدد به تیمار یک دانه کاهش می‌دهد.
