دو مقاله جدید از Condor: کاربردهای پرنده‌شناسی چالش‌های پیچیده موجود در ایجاد تعادل بین مدیریت مناظر مستعد آتش‌سوزی با نیازهای حیات وحش در غرب آمریکا را نشان می‌دهد.
قطع درختان نجات پس از آتش‌سوزی می‌تواند برای جوامع محلی که به صنعت چوب وابسته هستند، مزایای اقتصادی داشته باشد، اما در مورد پرندگانی که برای جست‌وجوی و لانه‌سازی به زیستگاه‌های اخیرا سوخته شده‌اند، چه می‌توان گفت؟ قریش لطیف و ویکتوریا ساب از سازمان جنگل‌داری ایالات متحده و همکارانشان ارزیابی کردند که چگونه مدل‌های ریاضی که توزیع گونه‌ها را پیش‌بینی می‌کنند و تصمیمات مدیریتی را هدایت می‌کنند از یک مکان به مکان دیگر منتقل می‌شوند.آنها با بررسی لانه های دارکوب پشت سیاه و لوئیس در سه مکان در واشنگتن، اورگان و آیداهو که در پنج سال گذشته سوخته بودند، از داده هایی که جمع آوری کردند برای توسعه مدل های مناسب زیستگاه استفاده کردند و سپس عملکرد مدل را در مکان های جایگزین آزمایش کردند. در حالی که مدل‌هایی که شامل داده‌های زیستگاه جمع‌آوری‌شده در میدان بودند، بهتر از مدل‌هایی بودند که فقط به سنجش از دور متکی بودند، قابلیت انتقال کلی مدل‌ها محدود بود.
"ساب می گوید: "مدل های پیش بینی با کاربرد گسترده نیاز به ادغام داده های میدانی از چندین مکان آتش سوزی دارند." ما امیدواریم که مدیران مدل‌های مناسب زیستگاه را برای برنامه‌ریزی و تصمیم‌گیری مدیریت جنگل پس از آتش‌سوزی در مکان‌های نزدیک به جایی که مدل توسعه داده شده است، اعمال کنند.»
در کالیفرنیا، مدیران زمین با چالش متفاوتی روبرو هستند - چگونه جنگل‌های مملو از سوخت را پس از دهه‌ها مهار آتش بدون آسیب رساندن بیشتر به جمعیت رو به کاهش جغد خالدار منطقه احیا کنند.داگلاس تمپل و زکریا پیری از دانشگاه ویسکانسین، راکی گوتیرز از دانشگاه مینه‌سوتا و همکارانشان می‌خواستند بدانند چه عواملی با تغییرات در سکونت جغدهای خالدار در سراسر اکوسیستم سیرا نوادا مرتبط است. مدل‌های آنها نشان می‌دهد که جغدها در سرتاسر سیرا نوادا به جز در دو پارک ملی که از مدیریت جنگل‌های معمولی محافظت می‌شوند در حال کاهش است. نرخ اشغال به بهترین وجه با مقدار جنگل های پوششی متوسط و بالا در قلمرو جغد توضیح داده می شود. بر اساس این یافته و سایر یافته‌ها، آنها پیشنهاد می‌کنند که استفاده عاقلانه از سوخت‌های جنگلی که پوشش تاج پوشش را کاهش می‌دهد، می‌تواند در برخی مناطق بدون رانده کردن جغدها استفاده شود.
گوتیرز می گوید: «ما پیشنهاد نمی کنیم که این کار را در قسمت های اصلی قلمرو که جغدها برای لانه سازی و خروسه کردن استفاده می کنند انجام دهند. اما در درازمدت، بازگرداندن منطقه به رژیم آتش‌سوزی طبیعی‌تر ممکن است با کاهش احتمال آتش‌سوزی‌های شدید و در مقیاس بزرگ که می‌تواند به زیستگاه قدیمی‌ای که جغدهای خالدار به آن تکیه می‌کنند آسیب برساند، واقعاً برای جغدها مفید باشد.
«ما نتوانستیم توده هایی را که با درختان متوسط و بزرگ مشخص می شوند تشخیص دهیم،» Peery می افزاید. "در نتیجه، یک عدم قطعیت کلیدی شامل میزان تأثیر تغییرات در شیوع درختان بزرگ در مناطق بر اشغال جغد خالدار و جمعیت شناسی است، موضوعی که نیاز به مطالعه بیشتری دارد."
هم در کالیفرنیا و هم در شمال غربی، برآوردن نیازهای زیستگاهی کوتاه مدت پرندگان و در عین حال ارتقای سلامت بلندمدت جنگل ها و جوامع محلی یک اقدام ظریف متعادل کننده است. با این حال، دانشمندان متعهد و مدیران زمین در پشت این دو مطالعه پیشنهاد می‌کنند که اگر داده‌های زیستگاه و جمعیت در هنگام ایجاد برنامه‌های مدیریتی به دقت اعمال شود، ممکن است یک هدف دست‌نیافتنی باشد.
