تحقیق توسط دانشگاه ساوتهمپتون نشان می دهد که تغییر در الگوی طوفان های استوایی آینده دلتای رودخانه مکونگ در ویتنام را تهدید می کند، که نشان دهنده خطر مشابهی برای دلتاهای دیگر در سراسر جهان است.
این مطالعه که توسط شورای تحقیقات محیط زیست طبیعی بریتانیا (NERC) تامین شد و با همکاری دانشگاه های اکستر (بریتانیا)، هال (بریتانیا)، ایلینوی (ایالات متحده آمریکا) و دانشگاه آلتو (فنلاند) انجام شد، نشان داد که تغییرات در رفتار طوفان‌ها به این معنی است که رسوب کمتری به رودخانه‌های بالادست دلتای مکونگ وارد می‌شود و مواد حیاتی برای محافظت در برابر سیل را از بین می‌برد.این یافته ها در مجله Nature منتشر شده است.
دلتاها شکل های زمینی هستند که از رسوبات شسته شده به رودخانه ها و به پایین دست منتقل می شوند. رسوبات در جایی که رودخانه با آب آرام یا ساکن برخورد می کند، مانند دریاها یا دریاچه ها، جمع می شود. دلتاها به طور طبیعی تحت وزن خود فروکش می کنند، بنابراین جریان مداوم ذخایر جدید برای جبران این تغییرات و جلوگیری از سیل که می تواند برای کشاورزی و محیط زیست فاجعه بار باشد، حیاتی است.
پژوهشگر ارشد پروفسور استفان داربی از دانشگاه ساوتهمپتون گفت: "مطالعه ما اولین مطالعه ای است که نقش مهم طوفان های استوایی را در رساندن رسوب به دلتاهای بزرگ رودخانه ها نشان می دهد. ما نشان می دهیم که اگرچه تاثیرات انسانی بر میزان رسوب تاثیر می گذارد. در یک رودخانه - فعالیت سیکلونی نیز یک عامل کمک کننده بسیار مهم است."
مکونگ سومین دلتای رودخانه بزرگ جهان با 39000 کیلومتر مربع وسعت است. این محل سکونت 20 میلیون نفر است و دارای یک منطقه کشاورزی بزرگ است که برنج بر آن غالب است و برای اقتصاد ویتنام حیاتی است.
تیم بین المللی پشت این تحقیق اخیر، روش جدیدی را برای تجزیه و تحلیل اندازه گیری های آرشیو شده تخلیه آب به رودخانه مکونگ برای تشخیص غلظت رسوب با قدمت بیش از دو دهه (1981-2005) توسعه داد. سپس، با مدل‌سازی جریان‌های آب از طریق کانال‌های مکونگ، توانستند تأثیر تغییرات طوفان‌های استوایی را بر بار رسوب رودخانه جدا کنند. داده های آنها نشان می دهد که از تمام رسوبات منتقل شده به دلتا، یک سوم به دلیل طوفان های استوایی است. همچنین نشان می‌دهد که بار رسوب مکونگ در سال‌های اخیر به میزان قابل‌توجهی کاهش یافته است - عمدتاً به دلیل تغییر در مکان و شدت طوفان‌هایی که در رودخانه‌های بالادستی که دلتا را تغذیه می‌کنند، ردیابی می‌شوند.
دکتر جولیان لیلاند، محقق در ساوتهمپتون اضافه کرد: «مدل‌های آب و هوایی پیش‌بینی می‌کنند که اگرچه طوفان‌های استوایی ممکن است با گرم شدن آب و هوا تشدید شوند، مکان‌های مسیرهای آنها ممکن است در آینده از حوضه آبریز مکونگ دورتر شوند."
پروفسور داربی اظهار داشت: "این نتایج بسیار مهم هستند زیرا بار رسوب مکونگ در نتیجه سدسازی بالادست و سایر اثرات انسانی مانند استخراج شن و ماسه در حال کاهش است. درک نقش تغییرات در اقلیم شناسی طوفان استوایی به ما می دهد. دانش گسترده تری از تهدیدات پیش روی این دلتا و سایر موارد مشابه آن در سراسر جهان."
این تحقیق پیامدهایی در سطح جهانی دارد زیرا رودخانه‌های مهم دیگری مانند گنگ (هند/بنگلادش)، یانگ تسه (چین) و می‌سی‌سی‌پی (ایالات متحده آمریکا) دارای حوضه‌هایی هستند که به طور منظم توسط طوفان‌های استوایی مورد اصابت قرار می‌گیرند. حدود 500 میلیون نفر در دلتاهای اصلی رودخانه های جهان زندگی و کار می کنند. این مطالعه نشان می‌دهد که تغییرات در اقلیم‌شناسی طوفان‌ها، حتی در حوضه‌های آبریز رودخانه‌ها در بالادست خود دلتاها، نیز باید هنگام ارزیابی آسیب‌پذیری آینده آنها در برابر افزایش سطح دریا در نظر گرفته شود.
