مخمر. اگر می خواهید نان یا شراب درست کنید عالی است. اگر کاندیدا آلبیکنس به مقدار زیاد در بدن شما ظاهر شود و شما را بیمار کند، خیلی داغ نیست.
مطالعه ای که اخیرا توسط تیمی از محققان به سرپرستی استاد دانشگاه کنکوردیا، مالکوم وایت وی در Current Biology منتشر شده است، نشان می دهد که نوع مخمر موجود در نان کمتر از آنچه قبلا تصور می شد شبیه به نوعی که باعث عفونت قارچی می شود، است..
محققان امیدوارند که با تابش نور جدید بر آنچه که عامل بیماری زا است، تحقیقات او در نهایت به ساخت داروهای هدفمند کمک کند.
وقتی مخمر خراب می شود
Candida albicans سویه ای از مخمر است که باعث عفونت های نسبتاً خوش خیم در افراد دارای سیستم ایمنی قوی می شود. اما می تواند تهدیدی جدی برای افرادی باشد که سیستم ایمنی ضعیفی دارند، مانند بیماران مبتلا به ایدز یا کسانی که تحت شیمی درمانی یا پیوند اعضا یا مغز استخوان هستند.
"عفونت های جریان خون مربوط به کاندیدا اغلب کشنده هستند،" وایت وی، که این مطالعه را با همکاران کلیدی W alters Tebung - کاندیدای دکترا در کنکوردیا، و یواخیم مورشهاوزر از موسسه آلمانی Institut für Molekulare Infektionsbiologie انجام داد، می گوید.
از آنجایی که سلول های این قارچ بسیار شبیه به سلول های انسانی عمل می کنند، آنتی بیوتیک هایی که در درمان عفونت های باکتریایی بسیار موفق بوده اند، علیه آنها فعال نیستند. و داروهای ضد قارچ فعلی می توانند عوارض جانبی جدی داشته باشند. هدف تحقیق من کمک به تولید نسل جدیدی از داروهای ضد قارچی است که عوارض جانبی محدودی دارند.
مخمر یین یانگ
Whiteway و همکارانش بررسی کردند که چگونه یک فرآیند سلولی در Candida albicans با فرآیند سلولی Saccharomyces cerevisiae، مخمر مورد استفاده در تهیه نان و شراب متفاوت است. از طریق "سیم کشی مجدد ژنتیکی"، پروتئین کنترل کننده فرآیند خاصی در یک گونه مخمر، فرآیند متفاوتی را در گونه دیگر کنترل می کند.
سیم کشی مجدد در پروتئینی به نام Ppr1 اتفاق می افتد. در کاندیدا آلبیکنس، این پروتئین تجزیه پورین ها - مولکول های سازنده DNA - را کنترل می کند. اما پروتئین Ppr1 موجود در ساکارومایسس سرویزیه ساختمان پیریمیدین‌ها را کنترل می‌کند - مولکول‌هایی که عناصر DNA مکمل پورین‌ها را می‌سازند.
"دو خانه شبیه به هم را در مونترال و تورنتو تصور کنید. در مونترال، وقتی یک سوئیچ را در اتاق نشیمن می‌زنید، چراغ‌ها روشن می‌شوند. اما وقتی کلید معادل آن را در خانه در تورنتو می‌زنید، استریو خاموش می‌شود. وایت وی، که همچنین دارای کرسی تحقیقاتی کانادایی در ژنومیک میکروبی در دانشکده هنر و علوم است، می‌گوید: همان سوئیچ کارهای مختلفی را انجام می‌دهد.
"ما فکر می کنیم دلیل این امر این است که مخمری که نان و شراب را تولید می کند متابولیسم خود را تغییر داد تا بدون اکسیژن زیاد رشد کند. این منجر به فشاری شد که سیم کشی مجدد را ایجاد کرد."
گزینه های درمانی جدید
تشخیص تفاوت‌های بین مخمرهای نان‌ساز و بیماری‌زا به ما تصویری از این می‌دهد که چگونه سلول‌ها می‌توانند به‌طور قابل‌توجهی متفاوت باشند، حتی وقتی شبیه به هم به نظر می‌رسند. این از نقطه نظر تولید دارو مهم است. در حال حاضر، استفاده از ساکارومایسس برای تولید داروهایی برای مبارزه با کاندیدا رایج است.
"این مطالعه ثابت می کند که ما باید خود عامل بیماری زا را مطالعه کنیم. ما نمی توانیم فقط پروکسی ها را مطالعه کنیم و فکر کنیم داروهایی که یکی را درمان می کند در دیگری موثر است."
"اگر می خواهید داروهایی برای مبارزه با کاندیدا داشته باشید، بهتر است با کاندیدا کار کنید، حتی اگر ساکارومایسس راحت تر به دست آید. زره آن."
"ما امیدواریم که روزی به گزینه های درمانی جدیدی برای بیماران مبتلا به عفونت های قارچی با هدف بهبودی سریع تر و کاهش درد منجر شود."
