بر اساس برآورد جدیدی که توسط متخصصان ژنتیک ایجاد شده است، روابط بین اجداد انسان مدرن و سایر جمعیت‌های باستانی مانند نئاندرتال‌ها و دنیسووان‌ها احتمالاً پیچیده‌تر از آنچه قبلاً تصور می‌شد، شامل آمیخته‌سازی در داخل و خارج از آفریقا بود. یافته‌ها در نشست سالانه انجمن ژنتیک انسانی آمریکا (ASHG) در سال 2016 در ونکوور، B. C. گزارش شد.
در سال‌های اخیر، ژنتیک منجر به تجدیدنظر در بسیاری از مفروضات در مورد جمعیت‌های باستانی شده است، دکتر رایان جی. بوهلندر، محقق فوق‌دکتری در مرکز سرطان اندرسون MD دانشگاه تگزاس و اولین نویسنده این تحقیق توضیح داد.به عنوان مثال، انتشار ژنوم نئاندرتال در سال 2010 منجر به کشف این شد که نئاندرتال ها و اجداد اروپاییان مدرن با هم آمیخته اند. چند سال بعد، دانشمندان از طریق یک نمونه فسیل شده از DNA، وجود دنیسووان ها را کشف کردند، جمعیتی که تنها از طریق ژنتیک شناخته شده است.
"دکتر بوهلندر گفت: "من و همکارانم بر آن شدیم تا دریابیم که چه چیزهایی را می توانیم با این جمعیت های باستانی به اشتراک بگذاریم و چگونه تاریخچه های ما با هم تعامل داشته اند." آنها یک ابزار تخمینی برای مدل‌سازی این فعل و انفعالات بر اساس پارامترهایی مانند تخمین‌های کنونی اندازه جمعیت و تاریخ‌های جدا شدن جمعیت‌ها - مدت زمانی پیش که آمیخته‌سازی را متوقف کردند - ایجاد کردند و به دنبال ناسازگاری با اطلاعات شناخته شده از مطالعات ژنتیکی در مورد همپوشانی بین ژنوم انسان مدرن بودند. و جمعیت های باستانی. در مقایسه با برآوردگرهای قبلی، این تخمین از داده های ژنتیکی برای کاهش سوگیری آماری استفاده بیشتری کرد. سپس محققان اجازه دادند تا تخمین اندازه جمعیت و تاریخ جداسازی در یک سری شبیه‌سازی متفاوت باشد تا دریابند که آیا تنظیم این پارامترها با داده‌های ژنتیکی مطابقت بیشتری دارد یا خیر.
"با استفاده از این فرآیند، متوجه شدیم که جمعیت آفریقا احتمالاً 50 درصد بیشتر از آن چیزی است که قبلاً تصور می شد. ما همچنین دریافتیم که تاریخ جدایی انسان باستانی-مدرن مربوط به 440،000 سال پیش بهترین مناسب بود، که نشان می دهد. دکتر بوهلندر گفت که نئاندرتال‌ها 100000 سال بیشتر از آنچه ما فکر می‌کردیم از تبار ما جدا شده‌اند. ما با استفاده از داده‌های چندین جمعیت مدرن امروزی، تاریخ جداسازی یکسانی گرفتیم، که نشانه خوبی است.»
علاوه بر این، نتایج آنها نشان می دهد که در سراسر اوراسیا، جمعیت های باستانی کمتر از آنچه قبلاً تصور می شد آمیخته بودند و - برخلاف یافته های قبلی - سطح اختلاط با نئاندرتال ها بین اروپا و آسیای شرقی تفاوت قابل توجهی نداشت.
یافته‌ها سؤالات جدیدی را مطرح می‌کنند، از جمله اینکه تا چه حد می‌توان به تخمین‌گر جدید اعتماد کرد، چرا نتایجی متفاوت از تخمین‌های رایج ایجاد می‌کند، و چگونه می‌توان این تفاوت‌ها را تطبیق داد.
دکتر بوهلندر گفت: "به طور کلی، یافته های ما تأیید می کند که شجره نامه انسان پیچیده تر از آن چیزی است که ما فکر می کنیم." برای مثال، احتمالاً سایر جمعیت‌های باستانی وجود داشته‌اند، مانند دنیسووان‌ها، که ما جز از طریق ژنتیک از آنها اطلاعی نداشتیم.» آنها قصد دارند شبیه سازی هایی را با چندین جمعیت دیگر امتحان کنند تا ببینند آیا این به وضوح نتایج را اضافه می کند.
دکتر بوهلندر همچنین بر این باور است که مطالعات دقیق‌تر در مورد جمعیت‌های آفریقا ممکن است تا حدودی روشنگر باشد. او گفت: «آفریقایی‌ها در تحقیقات ژنتیکی کمتر معرفی شده‌اند - آنها به اندازه جمعیت‌های اروپایی و آسیایی مورد مطالعه قرار نگرفته‌اند، اما از نظر ژنتیکی از هر گروه دیگری تنوع بیشتری دارند.»
