میرکت‌های «دختران پست» می‌توانند دو برابر مردان تستوسترون تولید کنند: زنان مملو از تستوسترون بهای ماچوی بودن را می‌پردازند

میرکت‌های «دختران پست» می‌توانند دو برابر مردان تستوسترون تولید کنند: زنان مملو از تستوسترون بهای ماچوی بودن را می‌پردازند
میرکت‌های «دختران پست» می‌توانند دو برابر مردان تستوسترون تولید کنند: زنان مملو از تستوسترون بهای ماچوی بودن را می‌پردازند
Anonim

تستوسترون. اغلب به عنوان هورمونی که مردان را بزرگ‌تر، جسورتر و قوی‌تر می‌کند تحسین می‌شود.

اکنون یک جفت مطالعه دانشگاه دوک یک گروه از حیوانات را شناسایی کرده است، مییکات های نوک جنوبی آفریقا، که در آنها ماده ها می توانند حتی بیشتر از نرها تستوسترون تولید کنند.

میرکت‌های ماده با سطوح طبیعی هورمون‌های مرتبط با تستوسترون به احتمال زیاد پیشتاز هستند، اما این مطالعات نشان می‌دهند که بهای ماچو بودن را نیز می‌پردازند.

اعضایی به اندازه سنجاب از خانواده مانگوس ها، میرکت ها در گروه هایی زندگی می کنند که توسط یک ماده مسلط منفرد با 50 کمک کننده نر و ماده پایین تر اداره می شود.

در میرکت ها، این خانم ها هستند که بیشتر غرغر کردن، گاز گرفتن و تعقیب را انجام می دهند. ملکه های میرکت های درجه یک بزرگ ترین قلدرها هستند، آنها را هل می دهند، شارژ می کنند و از ماده های زیر خود غذا می کشند.

رئیس بانوی میرکات حتی سایر ماده هایی را که موفق به بارداری می شوند اخراج می کند یا توله های آنها را می کشد. این باعث می‌شود که سایر ماده‌ها به جای بچه‌های خود، به تغذیه و مراقبت از نوزادان خود اختصاص دهند.

برای میرکت های "دختر پست"، به نظر می رسد این رفتار قلدری نتیجه می دهد. ماده‌های غالب بیشتر از میرکات‌های زیردست عمر می‌کنند و 80 درصد از نوزادان زنده‌مانده را به دنیا می‌آورند.

در مطالعه‌ای که در 18 اکتبر در ژورنال Scientific Reports منتشر شد، پروفسور دوک کریستین دریا و چارلی دیویس، دستیار پژوهشی و همکاران دریافتند که مییکات‌های ماده می‌توانند تا دو برابر نرها تستوسترون تولید کنند.گونه‌های دیگری نیز وجود دارند که ماده‌ها در آنها حکومت می‌کنند، اما میرکت‌ها تنها حیوانات شناخته‌شده‌ای هستند که الگوهای سنتی هورمون‌های جنسی در آنها معکوس می‌شوند.

برای اینکه ببینیم آیا این افزایش شیمیایی هزینه دارد یا خیر، در مطالعه دوم، کندرا اسمیت، دانشجوی فارغ التحصیل دوک، بیش از یک سال از سال 2013 تا 2014 را صرف جمع آوری نمونه مدفوع از 37 ماده وحشی ساکن در منطقه حفاظت شده رودخانه کورومان در کالاهاری آفریقای جنوبی کرد. صحرا.

به عنوان بخشی از دکترای او. اسمیت در تحقیقی در مورد تأثیر هورمون‌ها و وضعیت اجتماعی بر سلامتی مرکب، هورمون‌های جنسی را در مدفوع جمع‌آوری‌شده اندازه‌گیری کرد. او همچنین تخم‌های انگل را زیر میکروسکوپ شمارش کرد تا تشخیص دهد که آیا حیوانات آلوده هستند یا خیر.

منتشر شده در 18 اکتبر در مجله Biology Letters، نتایج مطالعه دوم نشان داد که، صرف نظر از موقعیت اجتماعی، زنان با غلظت های بالاتر تستوسترون و هورمون های مرتبط تمایل بیشتری به حمل انگل های روده ای نسبت به زنان دیگر دارند - این یک نشانه است. سیستم ایمنی ضعیف بالقوه

بعد، تیم قصد دارد بررسی کند که آیا هورمون ها با سایر اقدامات ایمنی مانند آنتی بادی در خون مرتبط هستند یا خیر. اسمیت گفت: «ممکن است هورمون‌ها سیستم ایمنی را تضعیف کنند و کنترل انگل‌ها را سخت‌تر کنند.»

یافته‌ها با ایده‌ای که زیست‌شناسان برای اولین بار در سال 1992 ارائه کردند، مطابقت دارد، که معتقد است تستوسترون مردان را تهاجمی‌تر و تهاجمی‌تر می‌کند، اما همچنین مستعد ابتلا به عفونت است.

نتایج جدید برای میرکات نشان می دهد که معاوضه های مشابه تستوسترون ممکن است برای زنان نیز اعمال شود.

موضوع محبوب