یک مطالعه جدید نشان می دهد که هیپوکسی، یعنی شرایط کم اکسیژن، در دریاچه های اروپا در سال 1850 شروع شد و پس از سال 1900، بسیار قبل از استفاده از کودهای شیمیایی و تغییرات آب و هوایی، گسترش بیشتری یافت. یک تیم تحقیقاتی کانادایی و اروپایی گسترش شهری را به عنوان دلیل مقادیر کم اکسیژن زیستی در دریاچه های اروپایی متعدد در قرن های گذشته شناسایی کرده اند. منتشر شده در مجموعه مقالات آکادمی ملی علوم، یافته‌های این مطالعه به کارگردانی ژان فیلیپ جنی و پروفسور پیر فرانکوس از INRS نشان می‌دهد که افزایش آلودگی فاضلاب در اواخر قرن بیستم باعث افزایش بهره‌وری بیولوژیکی دریاچه‌ها شد. به نوبه خود منجر به افزایش مصرف اکسیژن شد.
محققان اطلاعاتی مانند آب و هوا، کاربری زمین و داده های رسوب دریاچه را از بیش از 1500 حوزه آبخیز اروپایی تجزیه و تحلیل کردند. آنها برای اولین بار بازسازی اشغال زمین و دینامیک کاربری زمین در مقیاس قاره ای را با داده های خود از کاهش اکسیژن در 300 سال گذشته مقایسه کردند. این به آنها اجازه داد تا زباله های شهری، در درجه اول فسفر، را به عنوان عاملی که باعث ایجاد هیپوکسی در کف دریاچه ها از ابتدای قرن بیستم می شود، شناسایی کنند.
پروفسور فرانکوس توضیح می‌دهد: «تعیین دقیق منبع ماده مغذی مسئول کاهش اکسیژن یک چالش واقعی بود، زیرا تغییرات عوامل استرس‌زای محیطی در سرتاسر منطقه و تأثیرات متقابل آنها، و همچنین قابل اعتماد بودن داده‌های بلندمدت است. از INRS Center Eau Terre Environnement.
ژان فیلیپ جنی، که اکنون وابسته به مؤسسه بیوژئوشیمی ماکس پلانک در آلمان است، می‌افزاید: «منابع نقطه‌ای و پراکنده همیشه به تأمین مواد مغذی در دریاچه‌ها کمک کرده‌اند، اما با شدت‌هایی که در زمان و مکان متفاوت است.«نتایج ما نشان می‌دهد که منابع نقطه‌ای شهری فسفر عامل اصلی اتروفیکاسیون دریاچه‌های اروپایی در دوره آنتروپوسن هستند.»
محققان تشخیص داده اند که در دهه های اخیر با افزایش استفاده از کودهای شیمیایی و حذف منابع نقطه ای به دلیل نصب، منابع پراکنده به تدریج به عامل اصلی آبرسانی آب شیرین در کشورهای توسعه یافته تبدیل شده اند. کارخانه های تصفیه زباله.
"علیرغم ابتکارات فراوان پاکسازی در دهه 1980، عمیق ترین لایه های دریاچه هایی که مورد مطالعه قرار گرفتیم هنوز اکسیژن رسانی نمی شوند و هیپوکسی همچنان ادامه دارد. این نشان دهنده اهمیت مطالعه کاربری تاریخی زمین و نیاز به استفاده طولانی مدت نویسندگان این مطالعه می‌گویند، استراتژی‌هایی برای حفظ و بازیابی کیفیت آب در دریاچه‌ها وجود دارد.
