نمونه‌هایی از ذرات دود ناشی از سوزاندن انبوه زباله‌های کنار جاده‌ای در هند نشان داده‌اند که ترکیب شیمیایی و سمیت آنها برای سلامت انسان بسیار بد است.
تنوع گسترده ای که توسط یک مطالعه دانشگاه دوک بین سایت ها یافت شد، بینش هایی را در مورد چگونگی کاهش بدترین اثرات این روش معمول ارائه می دهد.
مایکل برگین، استاد مهندسی عمران و محیط زیست در دوک، گفت: "از آزمایشات ما، متوجه شدیم که فردی که در نزدیکی یکی از این آتش سوزی ها ایستاده است، دوز سمومی را 1000 برابر بیشتر از آنچه در هوای محیط دریافت می کند دریافت می کند." ، یافته های او ماه گذشته در مجله Atmospheric Environment منتشر شد."به بیان دیگر، یک فرد فقط باید این ذرات را برای یک دقیقه تنفس کند تا ذرات خطرناک یک روز را به دست آورد."
طبق برخی برآوردها از حدود ۲ میلیارد تن زباله تولید شده در سراسر جهان هر سال، تقریباً نیمی از آن برای دفع سوزانده می شود. در حالی که بیشتر این کل در مکان‌های جمع‌آوری و دفع زباله دور از مناطق پرجمعیت سوزانده می‌شود، بسیاری از شهرها و شهرک‌ها زیرساخت‌های لازم برای جمع‌آوری زباله را ندارند - به ویژه در هند.
هیدی وریلند، دانشجوی دکترا در آزمایشگاه Bergin و نویسنده اصلی در این باره گفت: «هنگامی که در خیابان در هند راه می‌روید، فقط انبوهی از زباله‌ها بزرگ و بزرگ‌تر می‌شوند تا زمانی که کسی تصمیم می‌گیرد آن را ببرد. مطالعه. "حتی در شهرهای بزرگ مانند بنگلور، و حتی در محله های مرفه تر، این امری عادی است."
در مطالعه خود، Bergin و Vreeland نمونه هایی از انتشار گازهای گلخانه ای ناشی از 24 آتش سوزی زباله های کنار جاده ای در بنگلور شهری گرفتند. سپس آنها ذرات جمع‌آوری‌شده را از نظر سمیت هم از طریق آنالیز شیمیایی و هم با استفاده از آنها روی سلول‌های کشت‌شده آزمایش کردند.
در حالی که نتایج نشان می دهد که غلظت بالای ذرات در نزدیکی آتش سوزی ها منجر به 1000 برابر بیشتر قرار گرفتن در معرض سموم در انسان های مجاور می شود، یکی از جنبه های آزمایش چشم گیر بود. به لطف ترکیبات آلی مختلف که در هر آتش سوزی می سوزند، فیلترهای آزمایشی به رنگ های مختلف در آمدند و رنگین کمانی از سموم ایجاد کردند.
وریلند گفت: «وقتی از هوای محیط در اینجا در ایالات متحده یا هند نمونه برداری می کنید، فقط سایه های مختلف خاکستری دریافت می کنید. "اما این آتش سوزان، فیلترهای ما را چنان رنگ های متفاوتی کرد که یکی از همکاران آزمایشگاه من در واقع فکر کرد که دارم به صفحه ای از سایه چشم نگاه می کنم."
تغییرات گسترده ای که در بخار یافت می شود احتمالاً از انبوه زباله های حاوی بسیاری از مواد آلی و پلاستیکی مختلف ناشی می شود. این همچنین در نتیجه سوختن و احتراق ناقص است که حداقل یک بینش در مورد چگونگی بهبود عملکرد ارائه می دهد.
«فقط اطمینان از اینکه آتش به اندازه کافی داغ است و مواد کافی در دسترس است، می تواند تا حد زیادی سمیت آن را کاهش دهد.» و شاید حتی برای بازگرداندن مقداری انرژی از سوختن آنها.
با درک بیشتر از آنچه مردم می سوزانند، او امیدوار است که بهترین شیوه ها را برای کاهش آلودگی به حداقل ممکن تعیین کند. در این میان، Bergin و Vreeland می گویند که نتایج از نقطه نظر آموزشی نیز مهم هستند. اگرچه نتایج ممکن است هیچ محقق یا دوستدار محیط زیست را متعجب نکند، اما توجه به سمیت آتش سوزی مهم است زیرا ساکنان اطراف ممکن است ندانند که دود خطرناک است.
«وقتی من بچه بودم و در مینیاپولیس بزرگ می‌شدم، هر سال برگ‌های حیاطمان را جمع می‌کردیم، چند روزی را به پریدن در انبوه‌ها می‌گذراندیم، و سپس کل محله آنها را می‌سوزانید. "من هنوز خیلی جوان بودم که شهر این تمرین را ممنوع کرد زیرا برای ریه های همه در شهر وحشتناک است، اما در آن زمان هیچ کس دو بار به آن فکر نکرد."
«زمانی که من از نیکاراگوئه بازدید کردم تا به ساکنان کمک کنم روش های دیگری را برای پخت و پز به غیر از آتش زنده در خانه هایشان ارائه کنم، هیچ کس نفهمید که دود باعث سرفه آنها می شود."سرفه فقط بخشی از زندگی عادی همه بود. آنها حتی واقعا نمی توانستند بفهمند که چگونه سرفه نکردن می تواند یک گزینه باشد."
