یکی از یافته‌ها این است که سوسک‌های برگ پس از تماس با آثار یک آفت‌کش پرکاربرد: یک پیرتروئید، تقریباً ۳۵ درصد تخم‌های کمتری می‌گذارند. محققان همچنین نشان دادند که فرزندان ماده از طریق این سم دچار ناهنجاری می شوند. زیست شناسان مطالعه خود را در مجله Environmental Pollution منتشر کرده اند.
طبق گزارش وزارت فدرال محیط زیست، در برخی از مناطق آلمان جمعیت حشرات از سال 1982 80 درصد کاهش یافته است.در نوردراین-وستفالن، دفتر منطقه‌ای طبیعت، محیط‌زیست و حمایت از مصرف‌کننده (LANUV) کاهش 75 درصدی را بین سال‌های 1989 و 2013 گزارش می‌کند.
پروفسور دكتر كارولين مولر، رئيس بخش اكولوژي شيميايي، مي‌گويد: «سال‌هاي اخير شاهد افزايش مداوم استفاده از علف‌كش‌ها بوده‌ايم. یک مشکل این است که تا به حال، اطلاعات کمی در مورد چگونگی تأثیر آفت کش ها بر حشرات خارج از مزارع کشت شده وجود دارد. عواقب ارگانیسم هایی که به طور تصادفی در معرض آثار آفت کش ها قرار می گیرند چیست؟ بوم شناس می پرسد. هنگامی که مواد شیمیایی اسپری می شوند، می توانند به مناطق مجاور سرایت کنند و گیاهان مجاور را آلوده کنند. کارولین مولر می‌گوید: «باد همچنین به طور بالقوه آنها را به مزارع بوم‌شناختی می‌برد که قرار است بدون سم مدیریت شوند.»
مطالعه جدید نشان می دهد که آفت کش ها می توانند در ارتباط بین حشرات اختلال ایجاد کنند. سوسک های برگ خردل (Phaedon cochleariae Fabricius) هنگام انتخاب شریک جفت گیری خود به محرک های شیمیایی تکیه می کنند که آنها را قادر می سازد جفت های بالقوه را تشخیص دهند.هیدروکربن های روی سطح بدن سوسک به عنوان نوعی رایحه عمل می کنند که به عنوان یک علامت هویت عمل می کند.
دکتر توربن مولر، نویسنده اصلی این مطالعه، می‌گوید: «برای اولین بار، ما توانستیم نشان دهیم که تماس با آفت‌کش‌ها این علامت شیمیایی را در سطح بدن تغییر می‌دهد. در نتیجه، سوسک‌ها ممکن است جفت‌گیری مناسب را برای تولید مثل تشخیص ندهند. این به تنهایی ممکن است تعداد فرزندان را کاهش دهد.'
علاوه بر این، هنگامی که والدین با آفت‌کش‌ها تماس پیدا می‌کنند، این می‌تواند اثرات منفی بر نسل بعدی سوسک‌ها داشته باشد "حتی زمانی که این سوسک‌ها مستقیماً با خود این ماده تماس نداشته باشند. فرزندان سوسک‌هایی که برگ‌ها را خورده‌اند. توربن مولر می‌گوید: «آفت‌کش‌های آلوده به آفت‌کش‌ها کندتر رشد می‌کنند تا فرزندان سوسک‌هایی که از برگ‌های درمان‌نشده تغذیه می‌کنند.» با این حال، این تنها رشد نسلی نیست که به تأخیر می‌افتد. «سوسک‌های برگ ماده‌ای که والدینشان با چنین مواد شیمیایی تماس داشته‌اند، آنتن می‌گیرند. با طول های مختلفاین ناهنجاری می‌تواند انتخاب شریک زندگی و انتخاب مکان تخم‌گذاری را مختل کند.'
نتایج این تحقیق ممکن است به سایر حشرات نیز منتقل شود. پروفسور دکتر کارولین مولر می‌گوید: زنبورها و زنبورها با استفاده از سیگنال‌های شیمیایی به روشی مشابه با سوسک‌ها ارتباط برقرار می‌کنند. «اگر تصادفاً با آثاری از آفت‌کش‌ها تماس پیدا کنند، این می‌تواند بر انتخاب جفت آنها نیز تأثیر بگذارد و منجر به کاهش فرزندان شود». از یافته‌های حاضر، او نتیجه می‌گیرد که «علف‌کش‌ها تنها زمانی مجاز هستند که مطمئن باشند در درازمدت به رشد و تولید مثل ارگانیسم‌های غیر هدف آسیب نرسانند.»
