طبق تحقیقات جدیدیخ دریای قطب شمال صرفاً یک واکنش غیرفعال به تغییرات آب و هوایی در سراسر جهان نیست.
دانشمندان دانشگاه ییل و دانشگاه ساوتهمپتون می گویند که ریزش مداوم یخ قطب شمال می تواند نقش فعالی در تغییر یکی از بزرگترین سیستم های گردش آب سیاره داشته باشد: گردش واژگونی نصف النهار اقیانوس اطلس (AMOC).
AMOC دارای یک اندام تحتانی از آب متراکم و سرد است که از شمال اقیانوس اطلس به سمت جنوب جریان دارد و یک اندام فوقانی آب گرم و شور که به عنوان بخشی از جریان خلیج فارس از جنوب اقیانوس اطلس به سمت شمال جریان دارد. AMOC نقش مهمی در آب و هوای منطقه ای و جهانی ایفا می کند و بر کشورهای حاشیه اقیانوس اطلس - به ویژه کشورهای اروپایی - و بسیار فراتر از آن تأثیر می گذارد. در فیلم "روز بعد از فردا" به نمایش درآمد.
"تفکر مرسوم این بوده است که اگر گردش اقیانوس ضعیف شود و انتقال گرما از عرض های جغرافیایی پایین به عرض های جغرافیایی بالا کاهش یابد، باید به رشد یخ دریا منجر شود. اما ما مکانیسم دیگری را پیدا کرده ایم که نادیده گرفته شده است که توسط آن یخ دریا به طور فعال انجام می شود. پروفسور الکسی فدوروف، دانشمند آب و هوا در دپارتمان زمین‌شناسی و ژئوفیزیک ییل و یکی از نویسندگان مطالعه‌ای که جزئیات یافته‌ها را در مجله تغییرات آب و هوایی طبیعت توضیح می‌دهد، گفت: بر AMOC در مقیاس‌های زمانی چند دهه‌ای تأثیر می‌گذارد.
اولین نویسنده این مقاله فلوریان سیولک، محقق سابق فوق دکتری دانشگاه ییل در آزمایشگاه فدوروف است که اکنون دانشیار دانشگاه ساوتهمپتون است. وی لیو، دانشیار فوق دکتری دانشگاه ییل، یکی دیگر از نویسندگان این مطالعه است.
در اوایل امسال، یک مطالعه متفاوت به رهبری ییل هشدار داد که سیستم AMOC آنطور که قبلا تصور می شد پایدار نیست. آن مطالعه نشان داد که احتمال فروپاشی AMOC تحت شرایط گرمایش جهانی به طور قابل توجهی دست کم گرفته می شود.
لیو گفت: «ما اکنون این ارتباط جدید بین یخ دریا و AMOC را یافته‌ایم. "از بین رفتن یخ دریا به وضوح در میان مکانیسم هایی که می تواند به طور بالقوه به فروپاشی AMOC کمک کند مهم است."
محققان یافته های خود را بر اساس ترکیبی از شبیه سازی های مدل آب و هوایی جامع و محاسبات جدید حساسیت گردش اقیانوس به نوسانات دما و شوری در سطح اقیانوس در طول زمان استوار کردند.
"در آزمایش‌هایمان شاهد کاهش بالقوه 30 تا 50 درصد از قدرت AMOC به دلیل از بین رفتن یخ‌های دریای قطب شمال بودیم. این مقدار قابل توجهی است و در صورت وقوع، فروپاشی AMOC را تسریع می‌کند. فدوروف گفت.
محققان دریافتند در کوتاه مدت، تغییرات در اقیانوس اطلس شمالی زیرقطبی بیشترین تأثیر را بر AMOC دارد. آنها گفتند، اما در طول چندین دهه، این تغییرات در قطب شمال بود که برای AMOC بسیار مهم شد.
"ما پیشنهاد می کنیم که تغییرات قطب شمال در یک مقیاس زمانی چند دهه ای، مانند کاهش پوشش یخی دریا که در حال حاضر در حال تجربه آن هستیم، کارآمدترین راه برای تضعیف گردش اقیانوس در مقیاس بزرگ اقیانوس اطلس شمالی است. Sévellec گفت که مسئول انتقال اقیانوسی گرما از استوا به عرض های جغرافیایی بالا است.
کمک های مالی از طرف دفتر علوم وزارت انرژی ایالات متحده، اداره ملی اقیانوسی و جوی، و شورای تحقیقات طبیعی و محیطی بریتانیا از این تحقیق حمایت کردند.
