تحقیق جدید تنوع دندان‌های کوسه را از مراحل پایانی مزوزوئیک (تقریباً ۸۰ میلیون سال پیش) تا امروز مورد بررسی قرار داد. به طور خاص، به دنبال درک این موضوع بود که چرا امروزه تنها 15 گونه کوسه ماهی خال مخالی زندگی می کنند (نام علمی: Lamniformes)، در حالی که بیش از 290 گونه کوسه زمینی (Carcharhiniformes) وجود دارد.
"عدم تعادل امروزی در تنوع بین ماهی خال مخالی و کوسه زمینی، تاکنون فاقد دیدگاه اکولوژیکی عمیق بوده است. با این حال، اگر به گذشته نگاه کنیم، الگوی مخالف را می بینیم: لامنی فرم ها متنوع تر بودند. دکتر محمد باززی، رهبر این مطالعه، که قبلاً در دانشگاه اوپسالا محقق بود، اما اکنون در دانشگاه زوریخ، می گوید، نسبت به Carcharhiniforms.
تکامل کوسه ها داستانی است که توسط دندان های آنها روایت می شود. این به این دلیل است که بیشتر چیزی که برای دیرینه شناسان باقی می ماند، دندان های ریخته شده است. در نتیجه، محققان باید به دنبال رویکردهای نوآورانه باشند تا به ما در پر کردن شکاف‌های دانش مربوط به گذشته کمک کنند.
"مورفولوژی دندان نماینده مستقیم تری برای عادات زندگی کوسه ها است و مطالعه ما اولین تلاشی است برای کشف اینکه چگونه رژیم غذایی بر کوسه های لمنیفرم و کارچارینیفرم در 83 میلیون سال گذشته تاثیر گذاشته است. با اندازه گیری ارتباط بین شکل دندان و دکتر بازی می‌گوید با رژیم غذایی کوسه‌های زنده، ما پایه‌ای برای تفسیر تغییرات رژیم غذایی در فسیل‌ها ایجاد کردیم.
تیم تحقیقاتی پایگاه داده وسیعی از بیش از 3000 دندان کوسه را گردآوری کردند و سپس شکل آنها را ارزیابی کردند. برای دستیابی به اندازه‌ای از تنوع شکل (یا نابرابری که از نظر فنی نامیده می‌شود) این مطالعه بر روشی به نام ریخت‌سنجی هندسی تکیه کرد که نوعی تحلیل شکل ریاضی است.
برای درک نقش رژیم غذایی در شکل دادن به تنوع کوسه ها، این تیم سوابق منتشر شده قبلی از رژیم غذایی کوسه را که از محتویات معده به دست آمده بود، جمع آوری کرد.
بسیاری از Lamniformes کرتاسه دارای رژیم غذایی تخصصی برای خوردن خزندگان دریایی بودند و پس از از دست دادن آنها در پایان عصر دایناسورها، این Lamniformes منقرض شدند. از سوی دیگر
دست، Lamniformes با رژیم غذایی عمومی تر و Carcharhiniformes از رویداد انقراض جان سالم به در بردند. Carcharhiniformes به ویژه از تنوع ماهی های استخوانی پس از رویداد انقراض و گسترش صخره های مرجانی در حدود 56 میلیون سال پیش سود بردند.
همانطور که به نظر می رسد، همان انقراضی که دایناسورهای غیر پرنده را از بین برد، ممکن است زمینه را برای جامعه کوسه های مدرن آماده کرده باشد.
ممکن است تنها 5 میلیون سال پیش رویداد مشابهی برای بزرگترین کوسه ای که تاکنون وجود داشته، مگالودون lamniform (نام علمی: Otodus megalodon) رخ داده باشد.
فسیل‌هایمگالودون بیشتر مربوط به میوسن هستند (که تقریباً بین ۲۳ تا ۵ میلیون سال پیش را شامل می‌شد). در طول این دوره، کوسه‌های لمنیفرم نابرابری دندانی کم سابقه داشتند. Megalodon احتمالاً در خوردن نهنگ های بزرگ آن زمان تخصص داشت و بنابراین این اختلاف کم دوباره نشان می دهد که رژیم های غذایی تخصصی در بین کوسه های شکارچی برتر ممکن است آنها را در معرض خطر انقراض بیشتری قرار دهد.
دکتر نیکلاس کامپیونه، یکی از نویسندگان و عضو مرکز تحقیقات دیرین‌شناسی دانشگاه نیوانگلند، می‌گوید: «در اینجا، ما نمونه خوبی از بینش‌های بیولوژیکی مهم ارائه شده با مطالعه فسیل‌ها داریم.»
"تحقیق ما نشان می دهد که Lamniformes زنده نتیجه رویدادهای انقراض مکرر است، که احتمالاً ناشی از تمایل به تخصص است. تخصص رژیم غذایی، علاوه بر تغییرات محیطی، احتمالاً عوامل اصلی عدم تعادل ذکر شده قبلی بین Lamniformes و Carcharhiniformes بوده است. دکتر کامپیونه می گوید.
"ما اکنون شواهدی داریم که نشان می دهد در دسترس بودن طعمه و توانایی کوسه ها برای انطباق با محیط های در حال تغییر نقش مهمی در تکامل گذشته آنها ایفا کرده است. این عوامل زیربنای تنوع مدرن کوسه ها بوده و به طور بحرانی، احتمالاً در مورد آنها تصمیم خواهند گرفت. دکتر بزی می گوید بقا در آینده.
